Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Διαβάστε προσεκτικά, πως τελειώνει ο Εθνικός μας Υμνος

 
Για προσέξτε πολύ καλά, τί λέει στο τέλος ο Ύμνος μας…



Δυστυχώς ΔΕΝ μας εδίδαξαν, σε κανένα σχολείο, ποτέ μα ποτέ, ΟΛΟ τον Εθνικό μας Ύμνο!
Προφανέστατα Σ Κ Ο Π Ι Μ Ω Σ!
Διαβάστε προσεκτικά, πως τελειώνει ο Εθνικός μας Ύμνος, του μεγάλου μας ποιητού Διονυσίου Σολωμού και θα καταλάβετε, γιατί ΔΕΝ έχουμε σηκώσει κεφάλι, απο τότε που απελευθερωθήκαμε έως σήμερα…
ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ

144
»Ἡ Διχόνια, ποὺ βαστάει
ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει,
πάρ᾿ το, λέγοντας, κι ἐσύ.
145
»Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει,
ἔχει ἀλήθεια ὡραῖα θωριά·
μὴν τὸ πιᾶστε, γιατὶ ρίχνει
εἰσὲ δάκρυα θλιβερά.
146
»Ἀπὸ στόμα ὅπου φθονάει,
παλικάρια, ἂς μὴν ῾πωθῇ,
πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει
τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
147
»Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους,
δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
148
»Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·
ὅλο τὸ αἷμα ὁποὺ χυθῇ
γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα,
ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
149
»Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε,
γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλιασθῆτε
σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
150
»Πόσον λείπει, στοχασθῆτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ
πάντα ἡ νίκη, ἂν ἑνωθῆτε,
πάντα ἐσᾶς θ᾿ ἀκολουθῇ.

Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ

ΑΡΧΗ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ



ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 28/11 - 6/1/2017

-ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 
ΝΗΣΤΕΙΑ ( ΧΩΡΙΣ ΛΑΔΙ)

-ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
 (ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΟΙΝΟΣ)

-ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ( ΜΕΤΑ ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ)
(ΨΑΡΙ)

 

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Κυριακή Η’ Λουκά – Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη

Ευαγγέλιο Κυριακής: Λουκ. ι’ 25-37
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 26 ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; 27 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· 28 εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. 29 ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν  Ἰησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον; 30 ὑπολαβὼν δὲ ὁ  Ἰησοῦς εἶπεν· ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ  Ἱερουσαλὴμ εἰς  Ἱεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. 31 κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν. 32 ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε. 33 Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, 34 καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· 35 καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι. 36 τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; 37 ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ  Ἰησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.

Ο καλός Σαμαρείτης

Οι «άνθρωποι του Θεού»

—Διδάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή; ρώτησε κάποτε ένας νομοδιδάσκαλος τον Κύριο θέλοντας να Τον παγιδεύσει. Κι Εκείνος τον παρέπεμψε στις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου. Τότε ο νομοδιδάσκαλος ανέφερε τις δύο βασικότερες εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, την αγάπη προς το Θεό και την αγάπη προς τον πλησίον. Θέλοντας όμως να δικαιολογηθεί, επειδή έθεσε ένα ερώτημα στο οποίο του ήταν γνωστή η απάντηση, έθεσε κι ένα δεύτερο: Ποιον πρέπει να θεωρώ πλησίον μου; Αυτό το ερώτημα στάθηκε η αφορμή να διηγηθεί ο Κύριος μία υπέροχη παραβολή, την παραβολή του καλού Σαμαρείτη.
Κάποιος άνθρωπος, είπε, κατέβαινε από τα Ιεροσόλυμα στην Ιεριχώ και έπεσε σε ενέδρα ληστών, οι οποίοι τον λήστεψαν, τον έγδυσαν, τον καταπλήγωσαν και τον εγκατέλειψαν μισοπεθαμένο. Κάποια στιγμή ένας ιερεύς που κατέβαινε στο δρόμο εκείνο, ενώ τον είδε από μακριά, πέρασε από το απέναντι μέρος χωρίς να του δώσει καμία βοήθεια. Παρόμοια και κάποιος Λευίτης, υπηρέτης του ναού, έφθασε στο μέρος εκείνο. Αυτός φάνηκε ακόμη πιο άσπλαχνος. Ήλθε πολύ κοντά, είδε την άθλια κατάσταση του πληγωμένου ανθρώπου κι έφυγε. Ο ιερεύς έφυγε από ενστικτώδη φιλαυτία, ενώ ο Λευίτης έπειτα από υπολογισμό.
Και τα δύο όμως πρόσωπα, ο ιερέας και ο Λευίτης είχαν κάτι κοινό: Ήταν δύο πρόσωπα που είχαν αξίωμα και έργο ιερό. Αυτοί εξαιτίας της ιδιότητάς τους θα έπρεπε περισσότερο από κάθε άλλο άνθρωπο της εποχής εκείνης να είναι συμπονετικοί και σπλαχνικοί, να δείξουν αγάπη στον ετοιμοθάνατο διαβάτη. Αυτοί λόγω της θέσεώς τους δίδασκαν και τους άλλους το καθήκον της αγάπης προς τον πλησίον. Κι όμως αθέτησαν το καθήκον τους αυτό. Είναι θλιβερό, εκείνοι που θα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα της αγάπης, να γίνονται παραδείγματα σκληρότητος. Οι άνθρωποι του Θεού να δυσφημούν τόσο πολύ το Θεό.
Κάτι  τέτοιο δυστυχώς επαναλαμβάνεται πολλές φορές μέσα στην ιστορία σε «ανθρώπους του Θεού». Και είναι φοβερό να συμβαίνει κάποτε και σε μας. Σε μας που θέλουμε να είμαστε άνθρωποι της Εκκλησίας, να αποδεικνυόμαστε στην πράξη άσπλαχνοι, σκληροί, αδιάφοροι στον ανθρώπινο πόνο. Είναι τραγικό να ισχύει κάτι τέτοιο και για μας. Εάν δεν δείξουμε εμείς οι πιστοί χριστιανοί αγάπη, ποιος άλλος θα δείξει; Ο Κύριός μας το ξεκαθάρισε ότι χωρίς την αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας, Βασιλεία ουρανών δεν πρόκειται να κληρονομήσουμε. Η αγάπη προς τον πλησίον είναι η σφραγίδα της γνησιότητός μας, η βασική προϋπόθεση της σωτηρίας μας.

Ο Χριστός, καλός Σαμαρείτης

Ο καλός ΣαμαρείτηςΗ συνέχεια της παραβολής είναι γνωστή. Κάποια στιγμή ένας Σαμαρείτης που διάβαινε από το δρόμο εκείνο είδε τον καταπληγωμένο άνθρωπο, πλησίασε κοντά του και τον σπλαχνίστηκε. Δεν φοβήθηκε μην πάθει τα ίδια, έμεινε κοντά του, έπλυνε τα τραύματά του, τα άλειψε με λάδι και κρασί, τα έδεσε με επιδέσμους. Και αφού με πολύ κόπο ανέβασε τον άνθρωπο αυτόν στο ζώο του, τον μετέφερε σε κάποιο πανδοχείο και τον περιποιήθηκε όλη τη νύχτα. Και την άλλη μέρα το πρωί έδωσε δύο δηνάρια στον ξενοδόχο και του είπε: Περιποιήσου τον για να γίνει καλά. Και ό,τι άλλο ξοδέψεις, καθώς θα επιστρέφω στην πατρίδα μου και θα περάσω πάλι από εδώ, θα σου το εξοφλήσω.
Λοιπόν, ρώτησε ο Κύριος το νομοδιδάσκαλο, ποιος από τους τρεις αυτούς επιτέλεσε το καθήκον του προς τον πλησίον; Κι εκείνος απάντησε: Αυτός που τον συμπόνεσε και τον ελέησε. Ο Κύριος τότε του είπε: Πήγαινε και κάνε κι εσύ το ίδιο.
Αυτή την προσταγή δίνει και σε μας ο Κύριος. Μας ζητά δηλαδή να δείχνουμε αγάπη σε κάθε άνθρωπο που πάσχει, χωρίς να εξετάζουμε αν αυτός είναι δικός μας, ξένος ή εχθρός μας, και χωρίς να υπολογίζουμε θυσίες και κόπους και δαπάνες. Αυτό μας το δίδαξε ο Κύριος όχι μόνο μέσα από την παραβολή αυτή αλλά πολύ περισσότερο μέσα από τη ζωή του. Διότι ο ίδιος έγινε ο καλός Σαμαρείτης για μας. Αγάπησε τους ανθρώπους μέχρι θανάτου. Η αγάπη του κορυφώθηκε και έλαμψε σε όλο το μεγαλείο επάνω στο Σταυρό. Και μας ζητά να μάθουμε κι εμείς να αγαπάμε, να γινόμαστε καλοί Σαμαρείτες στους γύρω μας.
Δυστυχώς όμως στην εποχή μας, ενώ όλοι μιλούμε για αγάπη, πραγματική αγάπη δεν έχουμε. Κι αυτό φαίνεται περισσότερο στις σχέσεις μας με τα δικά μας πρόσωπα. Πώς τους μιλάμε, πώς τους φερόμαστε; Αλλά αν δυσκολευόμαστε να αγαπήσουμε τους δικούς μας, πόσο μάλλον τους ξένους; Γι΄ αυτό υποφέρουμε. Διότι αγάπη σημαίνει θυσία, σημαίνει να δίνουμε κι όχι να απαιτούμε να γίνουν οι άλλοι καλοί για να τους αγαπήσουμε. Αγάπη σημαίνει να γίνει πλατιά η καρδιά μας όπως των αγίων για να χωράει όλους, ακόμη κι αυτούς που μας δυσκολεύουν. Να τους προσφέρουμε την αγάπη μας με απαλό τρόπο, χωρίς να έχουν την αίσθηση ότι κάνουμε προσπάθεια για να τους αγαπήσουμε. Να ακούμε με πόνο τον πόνο τους, να τους ανακουφίζουμε στο πρόβλημά τους. Κατανοώντας το χαρακτήρα τους, να διαισθανόμαστε την κούρασή τους, τις δυσκολίες τους, τις επιθυμίες τους. Και να τους προσφέρουμε την αγάπη μας άλλοτε μ’ ένα στοργικό λόγο κι άλλοτε με τη σιωπή μας· άλλοτε με τη διακονία μας κι άλλοτε με θυσίες που κοστίζουν ίσως πολύ. Έτσι θα γίνουμε καλοί Σαμαρείτες. Έτσι θα δούμε πρόσωπο Θεού.



Ὁ Ἅγιος Φίλιππος ὁ Ἀπόστολος


Ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα. Καὶ μάλιστα ἐπίλεκτο μέλος τῆς ἁγίας αὐτῆς ὁμάδος.

Τὴν πρώτη γνωριμία του μὲ τὸν Χριστό μᾶς τὴν παρουσιάζει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μὲ τοῦτα τὰ λόγια: «Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι» (Ἰωαν. α’ 44).

Βρισκόταν στὴν Ἰουδαία ὁ Κύριος.

Ὕστερα ἀπὸ τὸ βάπτισμά Του καὶ τὴν τεσσαρακονθήμερη νηστεία Του στὴν ἔρημο καὶ τοὺς πειρασμούς Του ἀπὸ τὸν διάβολο, νικητὴς ἀποφασίζει νὰ ἀναχωρήσει ἀπὸ τὴν Ἰουδαία στὴν Γαλιλαία γιὰ τὴν ἔναρξη τοῦ ἔργου του.

Ἐκεῖ, σὰν ἔφθασε, βρῆκε μεταξὺ τῶν πρώτων τὸν Φίλιππο, ποὺ ἦταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά, τὴν ἴδια πόλη ἀπὸ τὴν ὁποία καταγόντουσαν καὶ οἱ ἄλλοι δύο Ἀπόστολοι καὶ ἀδελφοί, Ἀνδρέας καὶ Πέτρος.

Ἡ μικρὴ αὐτὴ πόλη βρισκόταν στὶς ἀνατολικὲς ὄχθες τῆς λίμνης Τιβεριάδος καὶ ἀξιώθηκε νὰ προσφέρει στὸν Κύριο ἕνα σημαντικὸ ἀριθμὸ ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους Του. Πτωχοὶ καὶ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι ἤσαν ὅλοι αὐτοί.

Ὅμως ὁ Κύριος τέτοιους ἐργάτες κατὰ κανόνα διαλέγει γιὰ τὴ διακονία Του. Ἀνθρώπους ταπεινοὺς καὶ καλοδιάθετους.

Καὶ αὐτούς, «τὰ μωρά του κόσμου... καὶ ἐξουθενωμένα» κατὰ τὸν θεῖο Ἀπόστολο Παῦλο, δηλαδὴ τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς ποὺ ὁ κόσμος θεωρεῖ μωροὺς καὶ περιφρονημένους, μ’ αὐτοὺς ὁ Κύριος καταντροπιάζει ἐκεῖ νοῦς, πού, ὁ κόσμος πάλι, θεωρεῖ σοφοὺς καὶ μεγάλους καὶ δυνατούς.



Τὴν ἁγνὴ καὶ πρόθυμη διάθεση εἶδε ὁ Κύριος στὰ βάθη τῆς ψυχῆς τοῦ Φιλίππου καὶ αὐτὴν ἐξετίμησε καὶ ἔσπευσε νὰ τοῦ μιλήσει καὶ νὰ τοῦ ἀπευθύνει τὴν τιμητικὴ πρόσκληση: «Ἀκολούθει μοι», ἀκολούθησέ με. Πόσο διαφορετικὰ ἀλήθεια εἶναι τὰ ἀνθρώπινα κριτήρια ἀπὸ τὰ κριτήρια τοῦ πανσόφου Θεοῦ. Οἱ ἄνθρωποι συνήθως κρίνουμε «κατ’ ὄψιν». Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος ἐλέγχει τὸν τρόπο αὐτὸ τῆς κρίσεως μὲ τὸ «μὴ κατ’ ὄψιν κρίνετε παράνομοι». Ὁ πάνσοφος Θεὸς κρίνει ἀπὸ τὶς διαθέσεις ποὺ κρύβουμε ὁ καθένας στὴν ψυχή μας. Καὶ γιὰ τοῦτο ἡ κρίση του εἶναι πάντα ὀρθὴ καὶ ἀσφαλισμένη.

Τὴν ἀξία αὐτῆς τῆς κρίσεως τὴν βλέπουμε ἀμέσως στὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Φίλιππος ἔσπευσε νὰ ἀνταποκριθεῖ στὴν ἱερὴ πρόσκληση τοῦ Ἰησοῦ, χωρὶς κανένα ἐνδοιασμό, ἀλλὰ μὲ ἐνθουσιασμὸ καὶ ζηλευτὴ προθυμία ἀφήνει τὰ πάντα καὶ ἀκολουθεῖ τὸν Κύριο. Ἀφήνει ἐργασία, γονεῖς, φίλους καὶ γνωστούς, σπίτι, μικρὴ ἔστω περιουσία καὶ σπεύδει νὰ γίνει ἕνας ἀκόλουθος τῆς συντροφιᾶς τοῦ Ἰησοῦ. Κάπως παράξενη ἡ σπουδή του νὰ ἀκολουθήσει τὸν Κύριο, θὰ σκεφθεῖ ἴσως κάποιος. Παράξενη μπορεῖ νὰ φαίνεται. Ἂν θελήσουμε ὅμως νὰ προσέξουμε καὶ νὰ ἐμβαθύνουμε λίγο στὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη, ἡ ἀπορία αὐτὴ θὰ διασκεβασθεῖ ἀμέσως. «Ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως ᾿Ανδρέου καὶ Πέτρου». (Ἰωάν. α’ 45). Ὁ Φίλιππος δηλαδὴ καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά, ἀπὸ τὴν πατρίδα τοῦ Ἀνδρέα καὶ τοῦ Πέτρου. Ἰδοὺ τὸ μυστικὸ τῆς προθυμίας τοῦ Φιλίππου νὰ ἀκολουθήσει τὸν Κύριο. Ἦταν συμπολίτης τοῦ Ἀνδρέα. Καὶ ὁ Ἀνδρέας ἦταν μία ἀπὸ τὶς εὐγενικὲς ἐκεῖνες καρδιὲς ποὺ μὲ λαχτάρα περίμενε τὸν Μεσσία. Ὁ πόθος του αὐτὸς τὸν ἔσπρωξε νὰ γίνει καὶ μαθητὴς τοῦ Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστή. Καὶ αὐτὰ ποὺ ἄκουε ἀπὸ τὴν φωνὴ «τοῦ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ», φρόντιζε νὰ τὰ μεταφέρει συχνὰ καὶ νὰ τὰ κάμνει γνωστὰ καὶ στοὺς ἄλλους. Πόση καλοσύνη καὶ εὐγένεια ψυχῆς δὲν φανερώνει τοῦτο τὸ παράδειγμα! Μὰ καὶ πόσο ἱεραποστολικὸ ζῆλο γιὰ τὴν εὐτυχία καὶ τὴν σωτηρία τῶν ἄλλων!

Ὑπάρχει στὶς δικές μας καρδιές, ἀλήθεια, αὐτὸ τὸ ἐνδιαφέρον καὶ αὐτὸς ὁ πόθος, ἡ χαρὰ καὶ ἡ εὐτυχία μας νὰ γίνει καὶ τῶν γνωστῶν καὶ τῶν χωριανῶν μας κτῆμα; Τὸ παράδειγμα τοῦ ζηλωτὴ ψαρά, τοῦ Ἀνδρέα, αὐτὸ μᾶς συνιστᾶ. Καὶ τὴν σύσταση αὐτὴ ἀξίζει ὄχι μονάχα νὰ τὴν προσέξουμε οἱ χριστιανοὶ τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα, μὰ καὶ νὰ τὴν κάνουμε τὸ ταχύτερο ζωή μας.

Ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, εἴμαστε ἁλάτι καὶ φῶς γιὰ τοὺς γύρω μας. Πρέπει νὰ εἴμαστε τέτοιοι. «Ὑμεῖς ἔστε τὸ ἅλας τῆς γῆς...Ὑμεῖς ἔστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου...» (Ματθ. ε’ 13 – 14). Τὸ ἁλάτι νοστιμίζει τὰ φαγητά. Τὸ ἁλάτι ἀκόμη προλαμβάνει τὴν σήψη. Σὰν τὸ ἁλάτι οἱ πραγματικοὶ χριστιανοὶ μὲ τὰ λόγια τους καὶ τὸ παράδειγμά τους νοστιμίζουν τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων ποὺ εἶναι γύρω τους, ἀλλὰ καὶ ἐμποδίζουν τὴν ἠθικὴ σαπίλα ἀπὸ τοῦ νὰ ἐξαπλωθεῖ καὶ νὰ διαλύσει τὰ πάντα. Οἱ χριστιανοὶ εἶναι ἀκόμη καὶ φῶς. Φῶς ποὺ φωτίζει καὶ θερμαίνει καὶ ζωογονεῖ καὶ ὀμορφαίνει τὸν κόσμο. Καὶ αὐτοὶ μὲ τὰ λόγια τους καὶ πρὸ πάντων τὰ ἔργα τους καλοῦνται νὰ εἶναι φῶς μέσα στὴν κοινωνία. Ἕνα φῶς πνευματικό, ποὺ νὰ φωτίζει, νὰ θερμαίνει καὶ νὰ ζωογονεῖ τὴν κοινωνία. Εἶναι καιρὸς οἱ ἀληθινοὶ μαθητὲς τοῦ Κυρίου καὶ γνήσιοι ἀκόλουθοί Του νὰ προβάλλουν παντοῦ αὐτή τους τὴν ἰδιότητα. Τὸ ἀπαιτοῦν οἱ δύσκολοι καιροὶ ποὺ περνοῦμε. Τὸ ζητᾶ ἀπὸ ὅλους ὁ φλογερὸς Ἀπόστολος, ποὺ μελετοῦμε. Ναί! αὐτὸ ἔκαμε ὁ Φίλιππος. Αὐτὸ ἔκαμε πρωτύτερα καὶ ὁ Ἀνδρέας.



Ὅταν ὁ τελευταῖος μαζὶ μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν εὐαγγελιστὴ γνώρισε τὸν Κύριο καὶ κλήθηκε πρῶτος νὰ γίνει μαθητής Του, φρόντισε ἀμέσως τὴν χαρά του νὰ τὴν μοιρασθεῖ μὲ τὸν ἀδελφό του Πέτρο. Ἀδελφέ μου, τοῦ εἶπε, «εὐρήκαμεν τὸν Μεσσίαν». Ναί! Βρήκαμε Ἐκεῖνον, ποὺ περιμέναμε. Βρήκαμε τὸν Χριστό. Ἔτσι ἑρμηνεύεται στὰ Ἑλληνικὰ ἡ λέξη Μεσσίας.



Τὸ παράδειγμα τοῦ Ἀνδρέα ἐπαναλαμβάνει καὶ ὁ Φίλιππος. Μόλις καὶ αὐτὸς κλήθηκε νὰ ἀκολουθήσει τὸν Ἰησοῦ, σπεύδει καὶ αὐτὸς νὰ κάμει κοινωνὸ τῆς χαρᾶς του τὸν φίλο του Ναθαναήλ. Πόσο ἁπλὰ μᾶς ἐκθέτει ὁ θεῖος εὐαγγελιστὴς τὴν χειρονομία αὐτὴ τοῦ Φιλίππου! «Εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωυσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ» (Ἰωάν. α’ 46). Ναθαναὴλ φίλε μου, βρήκαμε αὐτὸν γιὰ τὸν ὁποῖον ἔγραψαν ὁ Μωϋσῆς καὶ οἱ Προφῆτες. Εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ γιὸς τοῦ Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ. Ὅταν στὰ παλιὰ τὰ χρόνια ὁ ἀρχαῖος ἐκεῖνος σοφός, ὁ Ἀρχιμήδης, ἀνεκάλυψε, σὰν ἐλούετο, τὸν περίφημο ἐκεῖνο νόμο τῆς Φυσικῆς, ποὺ εἶναι γνωστὸς σὰν ἀρχὴ τοῦ Ἀρχιμήδους, πετάχτηκε ἔξω ἀπὸ τὸ λουτρὸ καὶ τρελὸς ἀπ’ τὴν χαρά του ἄρχισε νὰ τρέχει γυμνὸς μέσα στὴν πόλη καὶ νὰ φωνάζει «Εὕρηκα. Εὕρηκα». Μεγάλη ἡ ἀνακάλυψή του. Αὐτὸ ὅμως ποὺ βρῆκε ὁ Φίλιππος ἦταν κάτι τὸ ἀσύγκριτα πιὸ μεγάλο καὶ πολυτιμότερο. Ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ θησαυρὸς τῶν θησαυρῶν. Εἶναι ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ «εὐρήκαμεν», ποὺ εἶπε στὸν ἀδελφικό του φίλο Ναθαναὴλ ὁ Φίλιππος, φανερώνει χαρὰ πολὺ πιὸ μεγάλη. Χαρὰ ἀνέκφραστη. Χαρά, ποὺ μόνο ἐκεῖνοι ποὺ ἦλθαν σὲ προσωπικὴ ἐπαφὴ μὲ τὸν Χριστό, μποροῦν νὰ δοκιμάζουν καὶ νὰ γνωρίζουν.



Καὶ δὲν ἦταν μόνο μιὰ ἔκφραση χαρὰς τὰ λόγια τοῦ Φιλίππου «Εὐρήκαμεν». Ἦταν καὶ κάτι ἄλλο. Ἦταν μία πρόσκληση. Πρόσκληση νὰ γνωρίσει καὶ ὁ φίλος του τὴν χαρά του καὶ νὰ τὴν δοκιμάσει. Κι ὅταν πάλι ὁ φίλος του Ναθαναὴλ μὲ κάποια ἐπιφύλαξη τοῦ πρόβαλε τὸ γνωστό: «Ἐκ Ναζαρὲτ δύναται τί ἀγαθὸν εἶναι;», «μὰ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ, τὴν πόλη τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς διαφθορᾶς, εἶναι δυνατὸ νὰ βγεῖ κάτι τὸ καλό;» ὁ Φίλιππος δὲν τὰ χάνει. Μὲ ἀπόλυτη βεβαιότητα σὲ ὅτι λέγει, τοῦ ἀπαντᾶ: «Ἔρχου καὶ ἴδε». Φίλε μου, ἔλα κι ἐσὺ νὰ δεῖς μὲ τὰ μάτια σου καὶ νὰ ἀντιληφθεῖς μοναχός σου αὐτὸ ποὺ σοῦ λέω. Νὰ βεβαιωθεῖς δηλαδὴ καὶ νὰ πιστοποιήσεις καὶ σὲ ἄλλους, ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ εἶναι αὐτὸς ποὺ περιμέναμε, ὁ Μεσσίας, ὁ Σωτῆρας τῶν ἀνθρώπων. Πλησίασε τὸν Χριστὸ καὶ σὲ λίγο διαπίστωνε καὶ ὁ ἴδιος καὶ ὁμολογοῦσε μὲ τὴν περίφημη φράση «ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» τὸ πιστεύω του. Δηλαδή, Διδάσκαλε, στ’ ἀλήθεια, σὺ εἶσαι ὁ γιὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶσαι ὁ βασιλιὰς τοῦ Ἰσραήλ, ποὺ μὲ ὁδηγὸ τὶς προφητεῖες περιμέναμε. Καὶ δὲν ὁμολογεῖ μονάχα τὸν Ἰησοῦ σὰν τὸν ἄνθρωπο τῶν προφητειῶν, μὰ καὶ τὸν ἀκολουθεῖ καὶ γίνεται ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μαθητές Του, ὁ γνωστὸς καὶ μὲ τὸ ἄλλο ὄνομα Βαρθολομαῖος.



Τρία χρόνια παρακολούθησε ὁ Φίλιππος τὸν Κύριο. Τρία χρόνια ἀκούει τὴν διδασκαλία Του καὶ παρακολουθεῖ τὰ θαύματά Του. Τρία χρόνια δέχεται τὴν εὐεργετική Του ἐπίδραση καὶ ἐνισχύεται στὸ ἔργο ποὺ τὸν περιμένει.



Μερικὰ περιστατικὰ ἀπὸ τὴ ζωή του κοντὰ στὸν Ἰησοῦ, μᾶς δείχνουν τὸν ζῆλο του, ἀλλὰ καὶ τὶς ἀδυναμίες του. Μᾶς δείχνουν ἀκόμη καὶ τὴν ἰδιαίτερη θέση ποὺ κατέχει ἡ προσωπικότητά του στὸν κύκλο τῶν δώδεκα. Τὰ περιστατικὰ αὐτὰ θεωρήσαμε σκόπιμο νὰ παραθέσουμε πιὸ κάτω, γιὰ νὰ τὰ μελετήσουμε. Μᾶς λένε τόσα πολλά.



Στὶς παραμονὲς τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου, ὡς προσκυνητὲς ἦλθαν στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ πολλοὶ Ἕλληνες προσήλυτοι στὸν ἰουδαϊσμό. Αὐτοὶ μὲ ὅσα εἶχαν ἀκούσει γιὰ τὸν Κύριο, ἔνοιωσαν στὴν καρδιά τους βαθὺ τὸν πόθο γιὰ νὰ τὸν γνωρίσουν καλύτερα καὶ νὰ ἔχουν μαζί Του μιὰ ἰδιαίτερη συνομιλία. Στὴν περίπτωση αὐτὴ τὸ ὄνομα τοῦ Φιλίππου, ὄνομα ἑλληνικό, τοὺς ἔδωκε τὸ θάρρος νὰ τὸν πλησιάσουν καὶ νὰ τοῦ φανερώσουν τὴν ἐπιθυμία τους: «Κύριε, τοῦ εἶπαν, θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδείν». Κύριε, θέλουμε νὰ ἰδοῦμε τὸν Ἰησοῦ. Νὰ ἡ παράκληση ποὺ τοῦ ἀπηύθυναν. Παράκληση καὶ ἐπιθυμία ζηλευτὴ καὶ ἀξιοπρόσεκτη. Καὶ ὁ Φίλιππος, ποὺ ἤθελε τὴν χαρά, ποὺ ἔνοιωθε αὐτὸς μὲ τὸ νὰ ἀκολουθεῖ τὸν Κύριο καὶ νὰ ἀκούει τὰ θεία λόγια Του, νὰ τὴν δοκιμάζουν καὶ ἄλλοι, ἔσπευσε νὰ συνεννοηθεῖ σχετικὰ μὲ τὸν ἀγαπητό του Ἀνδρέα καὶ ὕστερα μαζὶ νὰ ὁδηγήσουν τοὺς Ἕλληνες στὸν Ἰησοῦ. Τί θέματα κουβέντιασαν οἱ πρόγονοί μας μὲ τὸν Κύριο κατὰ τὴ συνάντησή τους ἐκείνη δὲν γνωρίζουμε. Αὐτὸ ποὺ γνωρίζουμε εἶναι πὼς ὁ Κύριος σὰν εἶδε τοὺς Ἕλληνες νὰ πλησιάζουν εἶπε τὰ τιμητικὰ καὶ θαυμαστὰ ἐκεῖνα λόγια: «Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δοξασθῆ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» (Ἰωάν. ιβ’ 23). Ἔφτασε δηλαδὴ ἡ ὁρισμένη ἀπὸ τὸν Θεὸ ὤρα, γιὰ νὰ δοξασθεῖ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. Νὰ δοξασθεῖ μὲ τὴ Σταύρωση καὶ τὴν Ἀνάληψή Του καὶ νὰ ἀναγνωρισθεῖ ὡς Μεσσίας καὶ Λυτρωτὴς ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, ποὺ τὴν στιγμὴ αὐτὴ ἀντιπροσωπεύουν καὶ ὅλο τὸν ἐθνικὸ κόσμο. Εὐλογημένη καὶ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη. Ναί! πολὺ μεγάλη. Γιατί ἂν ἡ προσέλευση τῶν ἐθνῶν στὸν Χριστὸ καὶ τὴν διδασκαλία Του ἀποτελεῖ μία νίκη καὶ ἕνα θρίαμβο τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ἔργου Του, ὁ ἐρχομὸς τῶν Ἑλλήνων στὴν πίστη τν χριστιανικὴ ἔχει κάτι τὸ πολὺ ἀνώτερο. Αὐτοί, οἱ Ἕλληνες, ἔδωσαν στὸν Κύριο ὄχι μόνο τὴν γλώσσα τους, ἀλλὰ καὶ τοὺς πιὸ πολλοὺς ζηλωτὲς ἱεραποστόλους γιὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ χριστιανικοῦ κηρύγματος στὸν κόσμο.



Ὡς ἄνθρωπο μὲ χαρακτήρα πολὺ πρακτικὸ μᾶς παρουσιάζουν τὸν Φίλιππο δύο ἄλλα περιστατικά, ποὺ μᾶς διέσωσε ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης.



Τὸ ἕνα περιστατικὸ συνέβη ἔξω στὴν ἐρημιά. Εἶχε μεταβεῖ ἐκεῖ ὁ Διδάσκαλος ἕνα πρωὶ μὲ τοὺς μαθητές του γιὰ λίγη ξεκούραση. Μὰ οἱ κάτοικοι τῶν γειτονικῶν πόλεων, ποὺ σὰν διψασμένα ἐλάφια Τὸν κυνηγοῦσαν, γιὰ νὰ ἀκούσουν τὰ λόγια Του καὶ νὰ ἀπολαύσουν τὶς δωρεές Του, ὅταν ἀντελήφθησαν τὸ μέρος ποὺ βρισκόταν ἔσπευσαν πρὸς Αὐτόν. Καὶ ὁ Κύριος, ἰκανοποιώντας τὸν ζῆλο καὶ τὴν προθυμία τους, πέρασε τὴν ἡμέρα μαζί τους διδάσκοντάς τους καὶ θεραπεύοντας τοὺς ἀρρώστους ποὺ εἶχαν φέρει. Πλάκωσε σχεδὸν ἡ νύχτα καὶ κανένας δὲν εἶχε διάθεση νὰ σηκωθεῖ καὶ νὰ φύγει. Ὅμως ὁ κόσμος ἐκεῖνος ἔπρεπε κάτι νὰ φάγει. Ἦταν νηστικὸς ὅλη μέρα. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος στὴν περίπτωση αὐτὴ κάλεσε τὸν Φίλιππο κοντά του, ποὺ διακρινόταν γιὰ τὸ πρακτικό του μυαλὸ καὶ τὸν ρώτησε:



«Πόθεν ἀγοράσωμεν ἄρτους ἵνα φάγωσιν αὐτοί;». Ἀπὸ ποιὸ μέρος, Φίλιππε, θὰ ἀγοράσουμε ψωμιὰ γιὰ νὰ φάγουν ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι;»



Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ τοῦ Κυρίου, ὅπως μᾶς λέγει ὁ Εὐαγγελιστής, ὁ Φίλιππος ἀπήντησε: «Διακοσίων δηναρίων ἄρτοι οὐκ ἀρκούσιν αὐτοὶς ἵνα ἕκαστος αὐτῶν βραχὺ τί λάβῃ». Ψωμιὰ ἀξίας διακοσίων δηναρίων δὲν φτάνουν σ’ αὐτούς, ὄχι γιὰ νὰ χορτάσουν, ἀλλὰ γιὰ νὰ πάρει ὁ καθένας ἀπὸ ἕνα μικρὸ κομμάτι. Φυσικὰ ὁ Κύριος ὑπέβαλε τὴν ἐρώτηση αὐτὴ στὸν Φίλιππο, ὄχι γιατί Αὐτὸς δὲν ἤξερε τί νὰ κάμει. Τὸ Θαῦμα τὸ εἶχε ἀποφασίσει στὴν καρδιά Του. Τὸ ἐρώτημα τὸ ὑπέβαλε ἁπλῶς γιὰ νὰ δείξει σ’ αὐτόν, ὅσο καὶ στοὺς ἄλλους μαθητές, μὰ καὶ σ’ ὅλες τὶς γενεὲς τῶν ἀνθρώπων, ὅτι καὶ τὰ πιὸ ἀδύνατα στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων πράγματα, μποροῦν νὰ γίνουν δυνατά, ἂν οἱ ἄνθρωποι στὶς περιπτώσεις αὐτὲς ἀγκαλιάσουν μὲ τὴν καρδιά τους τὸν παντοδύναμο παράγοντα, ποὺ λέγεται πίστη ζωντανὴ στὸν Χριστό. Μὲ τὴν πίστη καὶ τὰ πιὸ ἀδύνατα γίνονται δυνατά. Ἂν οἱ ἄνθρωποι ἀφήσουμε νὰ ἀναπτυχθεῖ στὴν καρδιά μας πίστη ἴση μὲ τὸν κόκκο τοῦ σιναπιοῦ, μποροῦμε μ’ αὐτὴν νὰ μετακινήσουμε ἀκόμη καὶ βουνά.



Θὰ ἐρωτήσει ἴσως κάποιος. Μήπως ὁ Φίλιππος μὲ τὸ πρακτικό του μυαλὸ πείσθηκε ἀπόλυτα γιὰ τὴν δύναμη αὐτοῦ τοῦ παράγοντα, ποῦ λέγεται πίστη, μὲ τὸ θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ ἐκείνου τοῦ πλήθους μὲ τὸν τρόπο ποὺ ὅλοι γνωρίζουμε; Δυστυχῶς, ὄχι ἀπόλυτα καὶ ἀμέσως. Αὐτὸ μᾶς τὸ βεβαιώνει τὸ δεύτερο ἐπεισόδιο. Καὶ σ’ αὐτό, τὸ ἴδιο πρακτικὸ μυαλὸ ἐκδηλώθηκε καὶ πάλι.



Ἦταν ἡ νύχτα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου. Γιὰ τελευταία φορὰ πρὸ τοῦ Πάθους Του δειπνεῖ ὁ Κύριος μὲ τοὺς μαθητές Του. Γύρω ἀπὸ τὸ πασχαλινὸ τραπέζι κάθονται ὅλοι. Μὲ τὶς ὁμιλίες Του καὶ τὶς διδαχές Του ὁ Κύριος προσπαθεῖ νὰ προπαρασκευάσει τοὺς μαθητές Του γιὰ τὰ ὅσα ἔμελλαν σὲ λίγο νὰ ἀκολουθήσουν. Ἡ ὅλη ἀτμόσφαιρα παίρνει τὸν χαρακτήρα μιᾶς ἀποχαιρετιστήριας τελετῆς. Μιᾶς τελετῆς κατὰ τὴν ὁποία ὁ Κύριος ἀποκαλύπτει στοὺς μαθητές του οὐράνιες ἀλήθειες. Τοὺς λέγει πὼς προτοῦ ξημερώσει κάποιος μαθητὴς θὰ Τὸν προδώσει, οἱ ἄλλοι θὰ Τὸν ἐγκαταλείψουν καὶ αὐτὸς ὁ Πέτρος, ποὺ Τοῦ ὑποσχόταν ἀγάπη μέχρι θανάτου, καὶ αὐτὸς θὰ Τὸν ἀρνιόταν.



Ὁ Κύριος ὅμως ποτὲ δὲν θὰ τοὺς ἐγκατέλειπε. «Δὲν θὰ σᾶς ἀφήσω, τοὺς εἶπε, ὀρφανούς. Γι’ αὐτὸ μὴ ταράσσεσθε. Θὰ δοκιμάσετε βαθιὰ λύπη μὲ τὴν φυγή μου ἀπὸ κοντά σας, ὅμως σύντομα ἡ λύπη σας θὰ μετατραπεῖ σὲ χαρά. Φεύγω γιὰ τὸν Πατέρα μου. Πάω στὸ σπίτι μου. Πάω νὰ ἑτοιμάσω ἐκεῖ τόπο καὶ γιὰ σᾶς. Τὸ μέρος στὸ ὁποῖο πηγαίνω τώρα, τὸ ξέρετε καὶ ἐσεῖς. Ξέρετε ἀκόμη καὶ τὸν δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ ἐκεῖ».



Σὲ τοῦτο τὸ σημεῖο ὁ Θωμᾶς τὸν διέκοψε γιὰ νὰ τοῦ πεῖ: «Κύριε, δὲν ξέρουμε ποὺ πηγαίνεις καὶ πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ ξέρουμε τὸν δρόμο;» Τὴν στιγμὴ αὐτὴ ὁ Φίλιππος, ποῦ παρακολουθοῦσε μὲ ἐνδιαφέρον τὴν ὅλη συζήτηση, σπεύδει νὰ διακόψει λέγοντας; «Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν Πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν» (Ἰωάν. ιδ’ 8). Κύριε, εἶπες, πὼς θὰ πᾶς στὸν Πατέρα σου. Δεῖξε μας μὲ μιὰ ἀποκαλυπτικὴ ὀπτασία τὸν Πατέρα Σου καὶ τὴν δόξα Του, ὥστε νὰ Τὸν δοῦμε καὶ ἐμεῖς ὅπως παλιὰ τὸν εἶδαν ὁ Μωϋσῆς κι ὁ Ἠσαΐας καὶ μᾶς εἶναι ἀρκετὸ αὐτό. Δὲν θέλουμε περισσότερα. Τὸ πρακτικὸ μυαλὸ τοῦ Φιλίππου αὐτὸ ζητοῦσε.



Βαθιὰ εὐγνωμοσύνη ὅμως πρέπει νὰ νοιώθει κάθε καρδιὰ στὸν ζηλωτὴ Ἀπόστολο, γιατί μὲ τὴν ἁπλότητά του, ἔδωσε τὴν εὐκαιρία στὸν Κύριο νὰ διακηρύξει γιὰ τὸ πρόσωπό Του: «Τοσούτον χρόνον μεθ’ ὑμῶν εἰμί, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; Ὁ ἐωρακῶς ἐμέ, ἐώρακε τὸν Πατέρα, καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν Πατέρα;». (Ἰωάν. ιδ’ 9). Τόσο καιρὸ εἶμαι μαζί σας, Φίλιππε, καὶ ἀκόμη δὲν μὲ γνώρισες; Δὲν γνώρισες δηλαδὴ ὅτι εἶμαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Θεὸς ὅπως ὁ Πατέρας; Ἐκεῖνος ποὺ εἶδε ἐμένα καὶ ἐξετίμησε ὅπως πρέπει τὴν ἀλήθεια τῆς διδασκαλίας μου καὶ τὴν ἁγιότητα τῆς ζωῆς μου καὶ τὴν δράση μου τὴ θαυματουργική, εἶδε καὶ τὸν Πατέρα. Καὶ πῶς σὺ λέγεις: Δεῖξε μας τὸν Πατέρα;



Νὰ οἱ ἀδυναμίες τοῦ πρακτικοῦ πνεύματος. Οἱ ἄνθρωποι δυστυχῶς, ποὺ σκέπτονται μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἀπαιτοῦν συνήθως ὑλικὲς ἀποδείξεις καὶ ζητοῦν νὰ ἱκανοποιήσουν τὶς αἰσθήσεις τους γιὰ ὅλα τὰ θέματα. Ἡ παραγνώριση ὅμως τοῦ πνευματικοῦ παράγοντα ὁδηγεῖ πάντα σὲ λανθασμένα συμπεράσματα.

Τὰ πιὸ πάνω λόγια τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν Φίλιππο ἀποτελοῦν φυσικὰ ἕνα λεπτὸ ἔλεγχο πρὸς τὸν ζηλωτὴ μαθητή. Περιλαμβάνουν ὅμως δογματικὴ διδασκαλία, ὑψίστης στ’ ἀλήθεια σημασίας. Τρία χρόνια κοντὰ στὸν Κύριο, καὶ ὕστερα ἀπὸ τὰ ὅσα εἶδε καὶ ἄκουσε δὲν ἐπετρέπετο σ’ αὐτὸν νὰ ὑποβάλει τέτοιες ἐρωτήσεις. Ἂς τὸ δεχθοῦμε ὅμως καὶ αὐτό, σὰν μία παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ δοθεῖ ἡ εὐκαιρία στὸν Κύριο νὰ ἀποκαλύψει τὶς ἀλήθειες αὐτές, ποὺ ὅσο καὶ ἂν πολεμήθηκαν ἀπὸ πλείστους αἱρετικοὺς δὲν παύουν νὰ παραμένουν καὶ σήμερα καὶ σ’ ὅλους τοὺς αἰῶνες ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος καὶ τὸ ἀσάλευτο θεμέλιο τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ ὁμοούσιος μὲ τὸν Πατέρα. Γιὰ τὴν δική μας τὴν σωτηρία ἀφῆκε τὴν δόξα τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέβηκε στὴν γῆ σὰν ἄνθρωπος καὶ ἔγινε «ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα», γιὰ νὰ μᾶς ἐξαγοράσει ἀπὸ τὴν κατάρα τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰ μᾶς ἀνεβάσει στὸν οὐρανό.



Μὲ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ὅλες αὐτὲς φυσικὰ οἱ ἀδυναμίες τῶν μαθητῶν πέρασαν. Μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους Ἀποστόλους καὶ ὁ Φίλιππος ξεκίνησε γιὰ νὰ μεταφέρει τὸ μήνυμα τῆς σωτηρίας ἐκεῖ ποὺ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τὸν κάλεσε. Μὲ πίστη καὶ ἐνθουσιασμὸ καὶ πυρωμένη καρδιὰ ὁ πνευματέμφορος αὐτὸς ἐργάτης τῆς νέας πίστεως συνοδευόμενος πάντα καὶ ἀπὸ τὸν φίλο του Βαρθολομαῖο καὶ τὴν ἀδελφή του Μαριάμνη προχώρησε καὶ κήρυξε τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ σὲ διάφορες πόλεις τῆς Λυδίας, τῆς Μυσίας καὶ τῆς Παρθίας. Λυδία καὶ Μυσία. Ἐπαρχίες τῆς Μ. Ἀσίας. Ἡ Λυδία βρισκόταν πρὸς τὰ Ν.Δ. καὶ ἡ Μυσία στὰ βόρειά της Μ. Ἀσίας. Ἡ Παρθία ἦταν ὀρεινὴ χώρα στὰ νοτιανατολικὰ τῆς Κασπίας θάλασσας. Οἱ κάτοικοι Πάρθοι.

Παρὰ τὶς ἀφάνταστες δυσκολίες ποὺ συναντοῦσαν ὅπου πήγαιναν καὶ τὰ ἐμπόδια ποὺ ὁ διάβολος παρενέβαλλε στὸ ἔργο τους, ἐν τούτοις οἱ Ἀπόστολοι νικοῦσαν στὸ τέλος καὶ τὸ ἔργο τοῦ Κυρίου προχωροῦσε μέρα μὲ τὴν ἡμέρα. Πολὺ συνέβαλαν στὴν προσπάθειά τους καὶ τὰ πολλὰ θαύματα μὲ τὰ ὁποῖα τοὺς χαρίτωσε ὁ Κύριος. Θαύματα θεραπείας διαφόρων ἀσθενειῶν, ἀλλὰ καὶ ἀναστάσεως νεκρῶν. Ἕνα τέτοιο θαῦμα εἶναι καὶ τοῦτο:



Βρισκόταν ὁ Ἀπόστολος μὲ τὴν συνοδεία του στὴν Ἱεράπολη τῆς Φρυγίας. Ἐκεῖ ὁ μισόκαλος διάβολος βλέποντας τὸν ἑαυτό του νικημένο, παρεκίνησε μερικοὺς νὰ συλλάβουν τὸν Ἀπόστολο καὶ νὰ τὸν βασανίσουν. Δεμένο τὸν ὁδήγησαν πρῶτα στὸ δικαστικὸ βουλευτήριο. Ἐκεῖ ὁ ἔπαρχος Ἀρίσταρχος σὰν τὸν εἶδε ἐφρύαξε κυριολεκτικά. Νομίζεις, τοῦ λέγει, πῶς μπορεῖς νὰ τρομάξεις καὶ ἐμένα μὲ τὶς μαγικές σου πράξεις;

Καὶ χωρὶς ἄλλο λόγο τὸν ἅρπαξε ἀπὸ τὰ μαλλιὰ καὶ ἄρχισε νὰ τὸν σέρνει ἐδῶ καὶ ἐκεῖ καὶ νὰ τὸν βασανίζει. Στὴν ἐνέργεια αὐτὴ τοῦ ἀσεβὴ ἔπαρχου ὁ Ἀπόστολος δὲν κρατήθηκε. Γιὰ νὰ τὸν σωφρονίσει, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ δώσει ἕνα μάθημα καὶ στοὺς ἄλλους ποὺ παρακολουθοῦσαν τὸν βασανισμό του, φώναξε δυνατὰ κι εἶπε:



– Κύριε, γνωρίζω τὴν εὐσπλαγχνία σου. Ὄχι γιὰ νὰ ἱκανοποιηθῶ γιὰ τὴν ἀδικία ποὺ μοῦ γίνεται, ἀλλὰ γιὰ νὰ σωφρονισθεῖ ὁ σκληρὸς αὐτὸς ἄρχοντας γιὰ ὅτι μοῦ κάμνει, μὰ καὶ νὰ γνωρίσουν καὶ οἱ ἄλλοι τὴν δύναμή Σου καὶ νὰ ἰδοῦν, ὅτι δὲν εἶσαι μόνο ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ τιμωρὸς τῶν κακῶν, δῶσε νὰ παραλύσει τοῦτο τὸ χέρι, ποὺ κτυπᾶ στὴν κεφαλή, ποὺ σὺ εὐλόγησες.



Μόλις τέλειωσε τὸν λόγο του ὁ θεῖος Ἀπόστολος τὸ θαῦμα ἔγινε. Βαριὰ τιμωρία κτύπησε τὸν ἀναιδὴ καὶ ἄδικο ἄρχοντα. Τὸ χέρι ξεράθηκε. Καὶ ἀκόμη τὸ ἕνα μάτι του τυφλώθηκε καὶ τὰ αὐτιά του κουφάθηκαν. Στὸ θέαμα αὐτὸ οἱ παρευρισκόμενοι τρόμαξαν καὶ μὲ συντριβὴ ψυχῆς ἄρχισαν νὰ παρακαλοῦν τὸν Ἀπόστολο νὰ τὸν σπλαγχνιστεῖ καὶ νὰ τὸν ξανακάμει καλά. Στὴν παράκλησή τους ὁ ἀνεξίκακος μαθητὴς τόνισε:





– Ὁ ἄρχοντας μπορεῖ νὰ γίνει καλά, ἀρκεῖ τόσο αὐτός, ὅσο καὶ ἐσεῖς νὰ πιστέψετε στὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ποὺ ἔστειλε καὶ ἔπαθε γιὰ μᾶς.



Μιὰ νεκρικὴ πομπή, ποὺ περνοῦσε τὴν ὥρα ἐκείνη ἀπὸ τὸ μέρος ἐκεῖνο, σταμάτησε ξαφνικά. Μερικοὶ μάλιστα ἀπ’ αὐτούς, ποὺ συνόδευαν τὸν νεκρὸ καὶ ἔτυχε νὰ εἶναι φίλοι κι ὁμοϊδεάτες τοῦ ἄρχοντα, στράφηκαν μὲ διάθεση ἐκδικήσεως στὸν Ἀπόστολο καὶ τοῦ εἶπαν εἰρωνικά:



— Ἂν ὁ Θεός σου μπορεῖ νὰ ἀναστήσει τοῦτο τὸν νεκρό, ποὺ παίρνουμε νὰ θάψουμε, τότε νὰ Τὸν πιστέψουμε καὶ ἐμεῖς καὶ ὁ Ἀρίσταρχος, ὁ ἄρχοντάς μας.



Συγκλονισμένος ὁ Ἀπόστολος ἀπὸ τὴν πρότασή τους, σήκωσε τὰ μάτια στὸν οὐρανὸ καὶ ἀφοῦ ἔκαμψε τὰ γόνατα, ἀνέπεμψε μυστικὰ μιὰ ὁλόθερμη προσευχή. Ὕστερα, ἀφοῦ στράφηκε πρὸς τὸν νεκρὸ ποὺ βρισκόταν στὸ φέρετρο, τὸν κάλεσε μὲ τὸ ὄνομά του καὶ τοῦ εἶπε:



- Θεόφιλε, ὁ Παντοδύναμος Θεὸς σὲ διατάζει νὰ σηκωθεῖς καὶ ἐλεύθερα νὰ πεῖς ὅτι θέλεις.



Εὐλογητὸς ὁ Θεός! Τὸ θαῦμα ἔγινε στὴν στιγμή. Ὁ νεκρὸς σηκώθηκε ἀπὸ τὸ φέρετρο, πετάχτηκε κάτω, καὶ ἀφοῦ γονάτισε μπροστὰ στὸν Ἀπόστολο τοῦ εἶπε μ’ ἕναν ἀναστεναγμὸ βαθιὰς ἀνακουφίσεως.



Σ’ εὐχαριστῶ, καλέ μου ἄνθρωπε. Σ’ εὐχαριστῶ, ἅγιε τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴν σωτηρία ποὺ μοῦ χάρισες. Μερικοὶ μαῦροι καὶ ἀπαίσιοι μὲ ἔσερναν ἀπὸ τὰ χέρια, γιὰ νὰ μὲ ρίξουν στὴν Κόλαση. Ἡ παρέμβασή σου μὲ γλίτωσε. Θὰ ἔφευγα ἀπὸ τοῦτο τὸν κόσμο ἁμαρτωλός, χωρὶς νὰ ξέρω τὴν ἀλήθεια. Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι μία. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ποὺ κηρύττεις εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός. Πιστεύω καὶ ἐγὼ στὸν Χριστὸ μὲ ὅλη μου τὴν ψυχή.



Τὸ θαῦμα συντάραξε τὰ πλήθη. Τὸ κάλεσμα τοῦ νεκροῦ μὲ τὸ ὄνομά του καὶ ἡ ἀνάστασή του συνεκίνησε ὅσους βρίσκονταν ἐκεῖ, ποὺ χωρὶς κανένα δισταγμὸ πίστεψαν στὸν Χριστὸ καὶ ἀναφώνησαν:



– Ἄνθρωπέ μας, πιστεύουμε, πὼς ὁ Θεός, τὸν ὁποῖο Σὺ κηρύττεις, εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός. Τώρα, βοήθησέ μας νὰ σωθοῦμε καὶ συγχώρησε καὶ τὸν ἄρχοντα.



Τότε ὁ Ἀπόστολος, ἀφοῦ κατάπαυσε μὲ τὸ χέρι του τὸν θόρυβο, παρήγγειλε σ’ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἄρχοντες ποὺ συνόδευαν τὸν νεκρὸ νὰ κάμει τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ πάνω στὸν Ἀρίσταρχο καὶ νὰ ζητήσει τὴν βοήθεια τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὁ ἄρχοντας ἔκαμε ὅτι τοῦ εἶπε ὁ Ἀπόστολος καὶ ἡ θεραπεία ἀκολούθησε. Ὁ Ἀρίσταρχος ἔγινε ἀμέσως τελείως καλά. Τὸ ἀποτέλεσμα συγκινητικό. Πολλοὶ ζήτησαν καὶ βαπτίσθηκαν τὴν ἴδια ὥρα. Πρῶτος ὁ πατέρας τοῦ ἀναστηθέντος νεκροῦ, ποὺ λεγόταν Πρέφικτος καὶ ἦταν καὶ αὐτὸς ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄρχοντες τῆς πόλεως. Μετὰ τὴν βάπτισή του ὁ ἀναγεννημένος πιὰ ἄνθρωπος ἔδωσε στὸν Ἀπόστολο τοὺς δώδεκα χρυσοὺς θεοὺς ποὺ εἶχε στὸ σπίτι του μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα ὑπάρχοντά του, γιὰ νὰ τὰ διαμοιράσει στοὺς φτωχοὺς καὶ νὰ τὰ χρησιμοποιήσει, ὅπως αὐτὸς ἔκρινε καλύτερα.

Πόσο ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀφήσει ἐλεύθερη τὴν καρδιά του νὰ τὴν καταυγάσει τὸ φῶς καὶ ἡ χάρη τοῦ Χριστοῦ! Γι’ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις εἶναι ποὺ ἐφαρμόζεται ἀπόλυτα ὁ λόγος τοῦ ψαλμωδοῦ: «Αὐτὴ ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου». (Ψαλμ. ος’ (οζ’) 11). Ναί! Αὐτὴ ἡ ἀλλοίωση καὶ μεταβολὴ ποὺ γίνεται στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἔργο τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ.

Γιὰ χρόνια πολλὰ συνέχισε ἡ εὐλογημένη αὐτὴ ὁμάδα τὸ ἀνορθωτικὸ καὶ σωστικὸ ἔργο της στὶς διάφορες πόλεις τῶν ἐπαρχιῶν ποὺ ἀναφέραμε. Τὰ ἀποτελέσματα, στ’ ἀλήθεια, θαυμαστά. Ὅπου «ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις» (Ρωμ. ε’ 20). Ἐκεῖ ποὺ πληθύνθηκε ἡ ἁμαρτία, δόθηκε πολὺ πιὸ ἄφθονη ἡ χάρη. Ἐκεῖ ποὺ ἡ ἁμαρτία εἶχε σχεδὸν ἀποκτηνώσει τὰ θύματά της, ἕνας καινούργιος κόσμος ἀναγεννᾶται. Ὁ κόσμος τῆς καλοσύνης καὶ τῆς ἀγάπης. Ὁ κόσμος ὁ ὄμορφος, ὁ ἀγγελικὰ πλασμένος. Ὁ κόσμος τῆς ἀρετῆς. Ἡ ἄλλοτε χριστιανικὴ Μ. Ἀσία.

Ἔφτασε ὅμως ὁ καιρὸς νὰ ἐπικυρώσει ὁ θεῖος Ἀπόστολος τὰ ὅσα δίδασκε καὶ μὲ τὴν θυσία τῆς ζωῆς του. Ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ μαρτυρήσει. Ἐκεῖ στὴν Ἱεράπολη τῆς Φρυγίας μία ἡμέρα ποὺ δίδασκε, μερικοὶ φανατικοὶ εἰδωλολάτρες τὸν συνέλαβαν καὶ ἀφοῦ τὸν βασάνισαν σκληρά, τὸν ὁδήγησαν στοὺς ἄρχοντες. Μιὰ ψευτοδίκη κατέληξε στὴν ἀπόφαση ὁ Ἀπόστολος νὰ θανατωθεῖ. Οἱ δήμιοι, ποὺ περίμεναν, ἅρπαξαν τὸν Φίλιππο, τοῦ ἔδεσαν τοὺς ἀστραγάλους καὶ τὸν κρέμασαν σ’ ἕνα δένδρο μὲ τὸ κεφάλι πρὸς τὰ κάτω. Ὕστερα πῆραν καὶ τὸν Βαρθολομαῖο καὶ ἀφοῦ τὸν βασάνισαν καὶ αὐτόν, τὸν κρέμασαν. Τὸν Ἀπόστολο Φίλιππο τὸν σταύρωσαν. Ἡ ἀδελφή του Μαριάμνη μὲ πόνο ψυχῆς παρακολουθεῖ τὸ μαρτύριο τοῦ ἀδελφοῦ της καὶ τοῦ ἄλλου Ἀποστόλου καὶ προσεύχεται νὰ τοὺς δώσει ὁ Θεὸς δύναμη καὶ ὑπομονή. Ἕνας σεισμὸς ποὺ ἔγινε τὴν ὥρα ἐκείνη ἔδειξε τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στοὺς ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου. Οἱ ἀλλεπάλληλες δονήσεις ποὺ ἔγιναν σὲ ὁλόκληρη τὴν χώρα κατατρόμαξαν τὰ πλήθη ποὺ ἔτρεξαν μὲ δάκρυα νὰ ζητήσουν συγχώρηση ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους. Ὁ Κύριος στὶς παρακλήσεις τῶν ἐργατῶν του σταμάτησε τὸ σεισμὸ καὶ μὲ μία θαυμαστὴ ὀπτασία τοὺς ἔδωκε μία ἀκόμη ἀπόδειξη τῆς θείας του δυνάμεως. Μιὰ σκάλα παρουσιάστηκε ἐκεῖ νὰ ἑνώνει τὴν γῆ μὲ τὸν Οὐρανό. Τὰ πλήθη ἔτρεξαν καὶ κατέβασαν τὸ Βαρθολομαῖο ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ἦταν κρεμασμένος. Ὅταν θέλησαν νὰ κατεβάσουν καὶ τὸν Φίλιππο ἀπὸ τὸν Σταυρό, αὐτὸς δὲν δέχθηκε, ἀλλὰ συνέχισε νὰ διδάσκει τὰ πλήθη ποὺ ἦσαν γύρω καὶ νὰ τὰ προτρέπει νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ βαπτισθοῦν. Διδάσκοντας ἄφησε τὴν ἁγία του ψυχὴ νὰ πετάξει στὸν οὐρανό, στὴ χώρα τῆς αἰωνιότητας. Ὁ Ἀπόστολος Βαρθολομαῖος καὶ ἡ Μαριάμνη πῆραν τὸ τίμιο λείψανο καὶ τὸ ἔθαψαν μαζὶ μὲ ἐκείνους ποὺ πίστεψαν καὶ βαφτίστηκαν, μὲ σεβασμὸ καὶ εὐλάβεια ραίνοντάς το μὲ τὰ δάκρυα τῆς ἀγάπης τους. Τὸ σεπτὸ σκήνωμα τοῦ Ἀποστόλου γιὰ πολλὰ χρόνια στόλισε τὸν ἱερὸ ναὸ ποὺ εἶχε κτισθεῖ στὴν Ἱεράπολη πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου. Ἡ δὲ ἁγία κάρα του τιμήθηκε ἀπὸ διάφορους αὐτοκράτορες, ὅπως τὸν Θεοδόσιο, τὸν Ἡράκλειο καὶ ἄλλους μὲ τὶς βασιλικὲς σφραγίδες τους.

Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων ἀπὸ τοὺς Λατίνους κατὰ τὸ 1204 τὸ σεπτὸ λείψανο μεταφέρθηκε στὴν Κύπρο καὶ γιὰ πολλὰ χρόνια φυλασσόταν στὸ χωριὸ Ἄρσος, τὸ χωριὸ αὐτὸ λέγεται ἐπίσημα καὶ Ἀρσινόη τῆς Πάφου, στὸν ἱερὸ ναὸ ποὺ κτίστηκε ἐκεῖ πρὸς τιμὴ τοῦ Ἀποστόλου. Ἀργότερα ἕνα μέρος τῶν λειψάνων γιὰ εὐλογία διανεμήθηκε σὲ διάφορα μέρη. Ἡ θήκη δὲ μὲ τὴν ἱερὴ κάρα πρὸ τοῦ 1788 γιὰ μεγαλύτερη, τάχατες, ἀσφάλεια μετακομίσθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Σταυροῦ στὸ Ὅμοδος. Ἐκεῖ φυλάσσεται μέχρι σήμερα.

Σὲ χρόνια περασμένα, ποὺ τὸ νησί μας μέσα στὰ τόσα ἄλλα τὸ ἔδερνε καὶ ἐπιδημία ἀκρίδων, οἱ πατέρες μας μετέφεραν τὴν θήκη μὲ τὴν ἁγία κάρα μέχρι τὴ Μεσαορία καὶ ἔκαμναν ἁγιασμό, καὶ ἐράντιζαν τὰ σπαρτὰ καὶ τὰ δένδρα, γιὰ νὰ τὰ ἀπαλλάξουν ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ αὐτὴ μάστιγα.



Θαύματα πολλὰ γίνονται καὶ στὶς ἡμέρες μας σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ μὲ βαθιὰ πίστη καταφεύγουν στὸν Κύριο καὶ μὲ εὐλάβεια ἐκζητοῦν τὴ μεσιτεία τοῦ πνευματέμφορου Ἀποστόλου.



Σὲ κείνους ποὺ γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο δυσκολεύονται ν’ ἀποδεχθοῦν τούτη τὴν ἀλήθεια καὶ προτιμοῦν νὰ ζοῦν μὲ τὶς ἀμφιβολίες καὶ τὶς ἐπιφυλάξεις, τοὺς ὑπενθυμίζουμε μὲ ἀγάπη μία ὑπόδειξη πολὺ ἀποτελεσματική, ποὺ ἔκαμε κάποτε ὁ φλογερὸς Ἀπόστολός μας στὸν φίλο του Ναθαναήλ. Στὴν δυσκολία του ν’ ἀποδεχθεῖ καὶ αὐτὸς τὴν πληροφορία τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Μεσσία, ποὺ μὲ λαχτάρα περίμεναν ὅλες οἱ εὐλαβεῖς ψυχές, ὁ Φίλιππος μὲ ἁπλότητα ὑπέδειξε τὸ «ἔρχου καὶ ἴδε». Τὴν ἴδια αὐτὴ ὑπόδειξη ἀπευθύνει καὶ σήμερα στὸν καθένα μας ὁ πρακτικὸς Ἀπόστολος. Εἶναι μία συμβουλὴ γιὰ ἕνα θετικὸ πειραματισμό. Εἶναι καὶ μία πρόσκληση συγχρόνως νὰ δοκιμάσει ὁ κάθε ἄνθρωπος τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία καὶ ζωή.



«Ἔρχου καὶ ἴδε». Τρεῖς λέξεις μὲ ὑπέροχη σημασία. «Ἔρχου». Ἄνθρωπε, διψᾶς νὰ γνωρίσεις τὴν ἀλήθεια; Ἔλα. Πλησίασε. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ἀλήθεια. «Ἐγὼ εἰμὶ ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή». (Ἰωάν. ιδ’ 6), διακηρύττει ὁ ἴδιος. Ἡ προσωπικὴ γνωριμία σου μὲ τὸν Χριστὸ θὰ σὲ πείσει ἀπόλυτα ὅτι ἡ διδασκαλία Του εἶναι ἡ μοναδικὴ ἀλήθεια ποὺ λύει ὅλα τὰ μεγάλα προβλήματα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ ξεκουράζει τὴν ψυχή. Τὸν ἥλιο δὲν τὸν χαίρεται ποτὲ κάποιος σὰν μένει ἑρμητικὰ κλειστὸς σ’ ἕνα δωμάτιο. Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀνοίξει τὸ παράθυρο. Καὶ τὸν Χριστὸ δὲν μπορεῖ κανένας νὰ Τὸν καταλάβει ἀπὸ μακριά. Πρέπει νὰ πλησιάσει. Καὶ νὰ δεῖ καὶ νὰ γνωρίσει. Πρέπει νὰ λουσθεῖ στὶς ζωογόνες Του ἀκτίνες. Κάτι περισσότερο. Πρέπει νὰ ζήσει τὸν Χριστὸ καὶ νὰ ὑποτάξει τὸν ἑαυτό του καὶ τὸ θέλημά του στὸ θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Πρέπει νὰ μπορεῖ νὰ λέγει σὰν τὸν Παῦλο: «Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῆ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός».



Ἔλα, λοιπόν, ἀδελφέ μου, καὶ «ἴδε». Ὅταν μὲ τέτοιες διαθέσεις πλησιάσουμε τὸν Χριστό, τότε θὰ δοῦμε καὶ ἐμεῖς μὲ τὰ μάτια μας καὶ θὰ διακηρύξουμε μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῶν πνευμόνων μας αὐτὸ ποὺ διακήρυξε καὶ ὁ ἁγνὸς στὴν ψυχὴ Ναθαναήλ: «ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ἰωάν. α’ 50). Διδάσκαλε, στ’ ἀλήθεια, σὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶσαι ὁ βασιλιὰς τοῦ Ἰσραήλ.





Ὅσο πιὸ γρήγορα ὁ καθένας μας σπεύσει νὰ ἀποδεχθεῖ τούτη τὴ σωστικὴ ἀλήθεια καὶ νὰ πλησιάσει τὸν Χριστὸ καὶ νὰ τὸν πιστεύσει γιὰ Θεὸ καὶ Σωτήρα του, τόσο καὶ πιὸ γρήγορα ὑπάρχει ἐλπίδα νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸν λαβύρινθο στὸν ὁποῖο οἱ ἴδιοι κλειστήκαμε. Νὰ βγοῦμε, γιὰ νὰ ξαναδοῦμε τὸ φῶς τῆς ζωῆς, καὶ νὰ γευτοῦμε τὴν χαρὰ καὶ νὰ λυτρωθοῦμε ἀπὸ τὸ ἄγχος ποὺ μᾶς δέρνει, μὰ καὶ τὸν φόβο μιᾶς ὁλοκληρωτικῆς αὐτοκαταστροφῆς.


Ἡ χάρις τοῦ Τριαδικοῦ θεοῦ, διὰ τῶν πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Φιλίππου, τοῦ ὁποίου ἡ θήκη τῶν λειψάνων χρόνια τώρα ἁγιάζει τὸ εὐλογημένο νησί μας, νὰ χαρίσει στὴν Κύπρο μας τὸ ταχύτερο τὴν ποθητὴ ἐλευθερία. Ναί! τὴν ἐλευθερία. Καὶ μαζὶ μ’ αὐτὴν στοὺς ἀγνοούμενούς μας τὴν ἐπιστροφὴ στὶς οἰκογένειές τους, στοὺς πρόσφυγές μας τὴν χαρὰ τοῦ γυρισμοῦ στὰ σπίτια τους καὶ τὰ χωριά τους καὶ στὸν φιλόθρησκο λαό μας πλούσιες τὶς δωρεὲς καὶ εὐλογίες Του. Ἀμήν.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείαν ἔλλαμψιν, τοῦ Παρακλήτου, εἰσδεξάμενος, πυρὸς ἐν εἴδει, παγκοσμίως ὡς ἀστὴρ ἀνατέταλκας, καὶ τῆς ἀγνοίας τὸν ζόφον διέλυσας, τῇ θείᾳ αἴγλῃ Ἀπόστολε Φίλιππε. Ὅθεν πρέσβευε, Χριστῷ τῷ Θεῷ δεόμεθα, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως.
Ὁ μαθητὴς καὶ φίλος σου, καὶ μιμητὴς τοῦ πάθους σου, τῇ οἰκουμένῃ Θεόν σε ἐκήρυξεν, ὁ θεηγόρος Φίλιππος. Ταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις, ἐξ ἐχθρῶν παρανόμων τὴν Ἐκκλησίαν σου, διὰ τῆς Θεοτόκου συντήρησον Πολυέλεε.

Ἕτερον Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ἐν τῷ Υἱῷ τῷ Πατρικῷ φωτὶ ἑώρακας
Πατρὸς τὴν δόξαν ὡς τοῦ Πνεύματος κειμήλιον
Καθὰ ᾔτησας Ἀπόστολε θεορρῆμον.
Ἀλλ’ ὡς μύστης τῆς Χριστοῦ συγκαταβάσεως
Πολύτροπον συμφορῶν ἡμᾶς ἀπάλλαξον
Τοὺς βοῶντάς σοι, χαίροις ἔνδοξε Φίλιππε.

Μεγαλυνάριον.
Φίλος καὶ Ἀπόστολος εὐκλεής, τοῦ καὶ μέχρι δούλου, κενωθέντος ἀναδειχθείς, Φίλιππε θεόπτα, ἐκήρυξας ἐν κόσμῳ, τὴν τούτου ὑπὲρ λόγον, ἄρρητον κένωσιν.


Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὁ Θαυματουργός Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης


Δεινὸς θεολόγος καὶ διαπρεπέστατος ρήτορας καὶ φιλόσοφος ὁ Γρηγόριος. Δὲν γνωρίζουμε τὸ χρόνο καὶ τὸν τόπο τῆς γέννησής του. Ὁ Σ. Εὐστρατιάδης ὅμως, στὸ ἁγιολόγιό του, ἀναφέρει ὅτι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος γεννήθηκε τὸ 1296 στὴν Κωνσταντινούπολη, ἀπὸ τὸν Κωνσταντῖνο τὸν Συγκλητικὸ καὶ τὴν εὐσεβεστάτη Καλλονή). Ξέρουμε ὅμως, ὅτι κατὰ τὸ πρῶτο μισό τοῦ 14ου αἰώνα ἦταν στὴν αὐτοκρατορικὴ αὐλὴ τῆς Κωνσταντινούπολης, ἀπ’ ὅπου καὶ ἀποσύρθηκε στὸ Ἅγιον Ὄρος χάρη ἡσυχότερης ζωῆς, καὶ ἀφιερώθηκε στὴν ἠθική του τελειοποίηση καὶ σὲ διάφορες μελέτες. Ὅταν ὅμως ξέσπασε ἡ περίφημη διχόνοια γιὰ τοὺς ἁγιορεῖτες Ἡσυχαστές, κατὰ τῶν ὁποίων ἐπετέθη ὁ μοναχὸς Βαρλαὰμ ὁ Καλαβρίας, ὁ Γρηγόριος πῆγε στὴ Θεσσαλονίκη καὶ ἀναδείχτηκε ὁ ὀρθόδοξος ἡγέτης στὴν μεγάλη ἐκείνη θεολογικὴ πάλη. Τὸ ζητούμενο τῆς πάλης αὐτῆς ἦταν κυρίως τὸ μεθεκτικὸν ἢ ἀμέθεκτον τῆς θείας οὐσίας. Ὁ Γρηγόριος, ὁπλισμένος μὲ μεγάλη πολυμάθεια καὶ ἰσχυρὴ κριτικὴ γιὰ θέματα ἁγίων Γραφῶν, διέκρινε μεταξὺ θείας οὐσίας ἀμεθέκτου καὶ θείας ἐνεργείας μεθεκτής. Καὶ αὐτὸ τὸ στήριξε σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα τῶν Πατέρων καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐπικύρωσε τὴν ἑρμηνεία του μὲ τέσσερις Συνόδους. Στὴν τελευταία, ποὺ ἔγινε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 1351, ἦταν καὶ ὁ ἴδιος ὁ Παλαμᾶς. Ἀλλὰ ὁ Γρηγόριος ἔγραψε πολλὰ καὶ διάφορα θεολογικὰ ἔργα, περίπου 60.

Ἀργότερα ὁ Πατριάρχης Ἰσίδωρος, τὸν ἐξέλεξε ἀρχικὰ ἐπίσκοπο Θεσσαλονίκης. Λόγω ὅμως τῶν τότε ζητημάτων, ἀποχώρησε πρόσκαιρα στὴ Λῆμνο. Ἀλλὰ κατόπιν ἀνέλαβε τὰ καθήκοντά του.
Πέθανε τὸ 1360 καὶ τιμήθηκε ἀμέσως σὰν Ἅγιος. Ὁ Πατριάρχης Φιλόθεος, ἔγραψε τὸ 1376 ἐγκωμιαστικὸ λόγο στὸ Γρηγόριο Παλαμᾶ, μαζὶ καὶ ἀκολουθία. Καὶ ὅρισε τὴν ἐκκλησιαστικὴ μνήμη του στὴ Β’ Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστῆς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ, Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα καὶ διδάσκαλε, τῶν Μοναστῶν ἡ καλλονή, τῶν θεολόγων ὑπέρμαχος ἀπροσμάχητος, Γρηγόριε θαυματουργέ, Θεσσαλονίκης τὸ καύχημα, κῆρυξ τῆς χάριτος, ἱκέτευε διὰ παντός, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸ πολύφωνον στόμα τῆς θείας χάριτος, τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων τὴν ἀληθῆ θησαυρόν, ἀνυμνοῦμέν σε πιστῶς Πάτερ Γρηγόριε· τῆς Ἐκκλησίας γὰρ φωστήρ, ἀνεδείχθης φαεινός, καὶ κλέος Θεσσαλονίκης· ἥτις ἐν σοὶ καυχωμένη, λαμπρῶς γεραίρει τοὺς ἀγῶνάς σου.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τὸ τῆς σοφίας ἱερὸν καὶ θεῖον ὄργανον
Θεολογίας τὴν λαμπρὰν συμφώνως σάλπιγγα
Ἀνυμνοῦμέν σε Γρηγόριε θεορρῆμον.
Ἀλλ’ ὡς νοῦς νοΐ τῷ πρώτῳ παριστάμενος,
Πρὸς αὐτὸν τὸν νοῦν ἡμῶν Πάτερ ὁδήγησον,
Ἵνα κράζωμεν, χαῖρε κῆρυξ τῆς χάριτος.

Ἔτερον Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Θεσσαλονίκη ἡ περίβλεπτος πόλις, τὴν σὴν ἁγίαν ἑορτάζουσα μνήμην, πρὸς εὐφροσύνην συγκαλεῖται ἅπαντας· ταύτης ποιμενάρχης γάρ, θεοφόρος ἐδείχθης, καὶ σοφὸς διδάσκαλος, Ἐκκλησίας ἁπάσης· χαριστηρίους ὅθεν σοι ᾠδάς, ᾄδομεν πάντες, Γρηγόριε μέγιστε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Ἐκκλησίας λαμπρὸς φωστήρ, καὶ Θεσσαλονίκης, ποιμενάρχης θεοειδής· χαίροις τοῦ ἀκτίστου, φωτὸς ὄργανον θεῖον, καὶ θεολόγων στόμα, Πάτερ Γρηγόριε.

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Ο Μεγάλος Αδελφός θα έχει όνομα: TAXIS! - Από κόσκινο κάθε συναλλαγή των πολιτών! - Όποιος ξοδεύει παραπάνω απ' όσα δηλώνει θα φορολογείται!


- Θα γνωρίζουν μέχρι και τα κυβικά νερού που καταναλώνει ένα νοικοκυριό
- Στο TAXIS αναλυτικά στοιχεία για δάνεια, πιστωτικές κάρτες, καταθέσεις, μετοχές κτλ.
- Τα στοιχεία θα ζητηθούν αναδρομικά από το 2010
Μόνο τι χρώμα εσώρουχο φοράμε δεν θα ρωτάει το υπουργείο Οικονομικων το οποίο αποφάσισε χρησιμοποιώντας την τεχνολογία να μπει στα πιο προσωπικά μας δεδομένα για να πατάξει την φοροδιαφυγή!

Με τις διασταυρώσεις που θα γίνονται για όλα όσα ξοδεύει ένας πολίτης αλλά δεν τα δηλώνει θα καλείται μετά να πληρώσει επιπλέον φόρο.

Το υπουργείο Οικονομικών απαιτεί από:

τράπεζες, κλινικές, το χρηματιστήριο, ασφαλιστικές εταιρείες, τα ασφαλιστικά ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης, εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, Δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κτλ.) να στείλουν στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών αναλυτικά στοιχεία για όλους τους πελάτες τους προκειμένου αυτά να διασταυρωθούν με τις δαπάνες και τα εισοδήματα που αναγράφονται στις φορολογικές δηλώσεις κάθε χρόνο και όπου υπάρχουν διαφορές να επιβάλλονται φόροι και αυστηρά πρόστιμα.

Ειδικότερα:

τράπεζες, χρηματοδοτικά ιδρύματα, φορείς εκκαθάρισης συναλλαγών με χρήση καρτών πληρωμών και τα ιδρύματα πληρωμών που λειτουργούν στην Ελλάδα, τα Ελληνικά Χρηματιστήρια ΑΕ, τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, τα δημόσια θεραπευτήρια και οι κλινικές των ταμείων ασφάλισης, οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλισης, τα ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης, οι εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, οι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και οι εταιρείες ύδρευσης, υποχρεούνται να διαβιβάζουν στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (Γ.Γ.Π.Σ.) του Υπουργείου Οικονομικών αρχεία με στοιχεία οικονομικού και φορολογικού ενδιαφέροντος

Τα πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα, καθώς και τα ιδρύματα πληρωμών διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών στοιχεία που αφορούν σε:

α) δάνεια προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις,

β) υπόλοιπο και κινήσεις λογαριασμών, ενεργών ή μη, που άνοιξαν ή έκλεισαν.

γ) κάθε άλλο στοιχείο αναγκαίο στις διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου καθώς και στις διαδικασίες του ελέγχου και των διασταυρώσεων.

Αναφορικά με τα δάνεια προς πελάτες / κατοίκους (ιδιώτες και επιχειρήσεις), διαβιβάζονται:

α) Τριψήφιος κωδικός τράπεζας όπως ορίζεται από την Τράπεζα της Ελλάδος ή επίσημη επωνυμία χρηματοδοτικού ιδρύματος,

β) ΑΦΜ του δανειολήπτη,

γ) ΑΔΤ ή αριθμός διαβατηρίου, ημερομηνία, τόπος γεννήσεως και διεύθυνση κατοικίας δανειολήπτη, εφόσον δεν υπάρχει ΑΦΜ.

δ) Το είδος του δανείου,
• 01=στεγαστικό δάνειο
• 02=καταναλωτικό δάνειο
• 03=επιχειρηματικό δάνειο

ε) Ημερομηνία χορήγησης του δανείου,

στ) Νόμισμα τήρησης του δανείου, σε ISO code 4217,

ζ) Υπόλοιπο δανείου στην αρχή της περιόδου του έτους αναφοράς,

η) Υπόλοιπο δανείου στο τέλος της περιόδου του έτους αναφοράς,

θ) Σύνολο χρεώσεων που επιβαρύνουν το υπόλοιπο του δανείου κατά το έτος αναφοράς, συμπεριλαμβανομένων των τόκων,

ι) Σύνολο πιστώσεων που μειώνουν το υπόλοιπο του δανείου κατά το έτος αναφοράς,

ια) Ένδειξη επιδότησης δανείων
• Ν=ΝΑΙ
• Ο=ΟΧΙ

ιβ) Ένδειξη δανείου α΄ κατοικίας

Αναφορικά με τα υπόλοιπα των λογαριασμών, ενεργών ή μη, που άνοιξαν ή χρησιμοποιούνται ή έκλεισαν διαβιβάζονται:

α) Τριψήφιος κωδικός τράπεζας όπως ορίζεται από την Τράπεζα της Ελλάδος ή επίσημη επωνυμία ιδρύματος πληρωμών,

β) Ονοματεπώνυμο πρώτου δικαιούχου και συνδικαιούχων του λογαριασμού,

γ) Αριθμός λογαριασμού,

δ) Υπόλοιπο λογαριασμού,

ε) Κωδικός νομίσματος, σε ISO code 4217,

στ) Ημερομηνία αναφοράς.

Αναφορικά με τις κινήσεις των λογαριασμών, ενεργών ή μη, που άνοιξαν ή χρησιμοποιούνται ή έκλεισαν διαβιβάζονται:

α) Τριψήφιος κωδικός τράπεζας όπως ορίζεται από την Τράπεζα της Ελλάδος ή επίσημη επωνυμία ιδρύματος πληρωμών,

β) Ονοματεπώνυμο πρώτου δικαιούχου και συνδικαιούχων του λογαριασμού,

γ) Αριθμός λογαριασμού,

δ) Ημερομηνία συναλλαγής,

ε) Ονοματεπώνυμο τρίτου, σε σχέση με το δικαιούχο και τους συνδικαιούχους του λογαριασμού, πληρωτή ή δικαιούχου,

στ) ΑΦΜ τρίτου, σε σχέση με το δικαιούχο και τους συνδικαιούχους του λογαριασμού, πληρωτή ή δικαιούχου (εφόσον υπάρχει η σχετική πληροφορία),

ζ) Κωδικός νομίσματος, σε ISO code 4217,

η) Ποσό συναλλαγής.

Αναφορικά με κάθε άλλο στοιχείο αναγκαίο στις διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου καθώς και στις διαδικασίες του ελέγχου και των διασταυρώσεων διαβιβάζονται:

α) Ύπαρξη επενδυτικών χαρτοφυλακίων (ενδεικτικά αναφέρονται: αμοιβαία κεφάλαια, μετοχές, παράγωγα, ομόλογα, προϊόντα εφάπαξ καταβολής, επενδύσεις σε χρυσό ή ασήμι κ.λ.π.),

β) Κίνηση επενδυτικών χαρτοφυλακίων (ενδεικτικά αναφέρονται: αμοιβαία κεφάλαια, μετοχές, παράγωγα, ομόλογα κ.λ.π.),

γ) Ύπαρξη θυρίδων,

δ) Αγορά χρυσών λιρών και ράβδων χρυσού.

Υποχρεώσεις των ιδιωτικών θεραπευτηρίων

Τα ιδιωτικά θεραπευτήρια διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών κατάσταση με τα ακόλουθα στοιχεία:

α) ΑΦΜ ιατρού που εκτέλεσε την πράξη,

β) ένδειξη έμμισθου (1) ή συνεργαζόμενου (2) ιατρού,

γ) ημερομηνία εκτελεσθείσης πράξης,

δ) κωδικό πράξης, σύμφωνα με την Κωδικοποίηση Νόσων – Διαγνώσεων (ICD −10)/ ιατρικών πράξεων.

Υποχρεώσεις των δημοσίων θεραπευτηρίων και κλινικών των ταμείων ασφάλισης

Τα δημόσια θεραπευτήρια και οι κλινικές των ταμείων ασφάλισης διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών κατάσταση με τα ακόλουθα στοιχεία:

α) ΑΦΜ συνεργαζόμενου (μη έμμισθου) ιατρού που εκτέλεσε την πράξη,

β) ημερομηνία εκτελεσθείσης πράξης,

γ) κωδικό πράξης, σύμφωνα με την Κωδικοποίηση Νόσων – Διαγνώσεων (ICD −10)/ ιατρικών πράξεων.

Υποχρεώσεις επιχειρήσεων ιδιωτικής ασφάλισης

Οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλισης διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών, σε ηλεκτρονική κατάσταση, περιεχόμενο των βεβαιώσεων που χορηγούν στους πελάτες τους για να τύχουν της ωφέλειας της μείωσης φόρου.

Τα στοιχεία που διαβιβάζονται είναι τα ακόλουθα:

α) ΑΦΜ υπόχρεου,

β) Αριθμός συμβολαίου,

γ) Ποσό ασφαλίστρων που κατέβαλε ο υπόχρεος,

δ) Ημερολογιακό έτος είσπραξης.

Υποχρεώσεις ταμείων ασφάλισης

Τα ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών, σε ηλεκτρονική κατάσταση, περιεχόμενο των βεβαιώσεων που χορηγούν στους ασφαλισμένους τους για τις υποχρεωτικές τους εισφορές σε αυτά, καθώς και για τις προαιρετικές τους εισφορές, εφόσον τα ταμεία έχουν συσταθεί με νόμο.

Τα στοιχεία που διαβιβάζονται είναι τα ακόλουθα:

α) ΑΦΜ υπόχρεου ασφαλισμένου,

β) Ποσό εισφορών που κατέβαλε ο υπόχρεος ή ο εργοδότης του υπέρ αυτού,

γ) Ημερολογιακό έτος είσπραξης,

δ) ΑΜΚΑ υπόχρεου ασφαλισμένου.

Υποχρεώσεις εταιρειών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας

Οι εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών, σε ηλεκτρονική κατάσταση, στοιχεία τελών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας των συνδρομητών τους. Στο τηλεπικοινωνιακό κόστος συμπεριλαμβάνονται τα πάγια τέλη και τα τέλη χρήσης για συνδέσεις σταθερής και κινητής τηλεφωνίας ή σύνδεσης στο διαδίκτυο μέσω σταθερής ή κινητής τηλεφωνίας, είτε αυτή γίνεται μέσω συμβολαίου, είτε μέσω κάρτας. Στο κόστος αυτό δεν υπολογίζονται οι φορολογικές επιβαρύνσεις, καθώς και οι λοιπές επιβαρύνσεις υπέρ τρίτων.

Τα στοιχεία που διαβιβάζονται είναι τα ακόλουθα:

α) ΑΦΜ υπόχρεου συνδρομητή (ή αριθμός αστυνομικής ταυτότητας εφόσον στερείται ΑΦΜ),

β) Ποσό ετήσιου τηλεπικοινωνιακού κόστους (καθαρή αξία λογαριασμού),

γ) Ημερολογιακό έτος αναφοράς.

Επιπλέον, το Υπουργείο Οικονομικών δύναται, κατόπιν εγγράφου αιτήματος της Γ.Γ.Π.Σ. σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Φορολογίας και τη Γενική Διεύθυνση Ελέγχων και Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, να ζητεί και να λαμβάνει τα παραπάνω στοιχεία είτε για συγκεκριμένους Α.Φ.Μ. ή συγκεκριμένους αριθμούς παροχής, είτε για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα και είτε για συγκεκριμένα όρια ετήσιας τηλεπικοινωνιακής δαπάνης.

Υποχρεώσεις παρόχων εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας

Οι εταιρείες παροχής ηλεκτρικής ενέργειας διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών, σε ηλεκτρονική κατάσταση, στοιχεία κατανάλωσης και κόστος ηλεκτρικής ενέργειας των συνδρομητών τους. Στο ετήσιο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας δεν υπολογίζονται οι φορολογικές επιβαρύνσεις, καθώς και οι λοιπές επιβαρύνσεις υπέρ τρίτων.

Τα στοιχεία που διαβιβάζονται είναι τα ακόλουθα:

α) Αριθμός Παροχής,

β) ΑΦΜ συνδρομητή (ή αριθμός αστυνομικής ταυτότητας εφόσον στερείται ΑΦΜ)),

γ) Κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος σε κιλοβατώρες (KWh),

δ) Κόστος ηλεκτρικού ρεύματος (καθαρή αξία λογαριασμού),

ε) Περίοδος αναφοράς.

Επιπλέον, το Υπουργείο Οικονομικών δύναται, κατόπιν εγγράφου αιτήματος της Γ.Γ.Π.Σ. σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Φορολογίας και τη Γενική Διεύθυνση Ελέγχων και Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, να ζητεί και να λαμβάνει τα παραπάνω στοιχεία είτε για συγκεκριμένους Α.Φ.Μ. ή συγκεκριμένους αριθμούς παροχής, είτε για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα και είτε για συγκεκριμένα όρια ετήσιας δαπάνης ηλεκτρικής ενέργειας.

Υποχρεώσεις εταιρειών ύδρευσης

Οι εταιρείες ύδρευσης διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών, σε ηλεκτρονική κατάσταση, στοιχεία κατανάλωσης και κόστος νερού των συνδρομητών τους. Στο ετήσιο κόστος ύδρευσης δεν υπολογίζονται οι φορολογικές επιβαρύνσεις, καθώς και οι λοιπές επιβαρύνσεις υπέρ τρίτων.

Τα στοιχεία που διαβιβάζονται είναι τα ακόλουθα:

α) Αριθμός Παροχής,

β) ΑΦΜ συνδρομητή (ή αριθμός αστυνομικής ταυτότητας εφόσον στερείται ΑΦΜ),

γ) Κατανάλωση νερού σε κυβικά μέτρα (m³),

δ) Κόστος νερού (καθαρή αξία λογαριασμού),

ε) Περίοδος αναφοράς.

Επιπλέον, το Υπουργείο Οικονομικών δύναται, κατόπιν εγγράφου αιτήματος της Γ.Γ.Π.Σ. σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Φορολογίας και τη Γενική Διεύθυνση Ελέγχων και Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, να ζητεί και να λαμβάνει τα παραπάνω στοιχεία είτε για συγκεκριμένους Α.Φ.Μ. ή συγκεκριμένους αριθμούς παροχής, είτε για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα και είτε για συγκεκριμένα όρια ετήσιας δαπάνης ύδρευσης.

Συναλλαγές πιστωτικών καρτών εκδοτών εκτός Ελλάδος

Οι φορείς (τράπεζες κ.λπ.) εκκαθάρισης συναλλαγών με χρήση καρτών πληρωμών (πιστωτικών ή χρεωστικών) διαβιβάζουν στη Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών στοιχεία που αφορούν σε συναλλαγές καρτών πληρωμών που έχουν εκδοθεί στην αλλοδαπή από πιστωτικό ίδρυμα με έδρα εκτός Ελλάδας.

Τα στοιχεία που διαβιβάζονται είναι:

(α) Αριθμός Κάρτας

(β) Ημερομηνία συναλλαγής

(γ) Αξία συναλλαγών καρτών σε ευρώ για την περίοδο αναφοράς, βάσει της ημερομηνίας επεξεργασίας της συναλλαγής.

(δ) ΑΦΜ επιχείρησης (φορέα)

(ε) Τριψήφιος κωδικός τράπεζας όπως ορίζεται από την Τράπεζα της Ελλάδος ή επίσημη επωνυμία χρηματοδοτικού ιδρύματος/ ιδρύματος πληρωμών.

Στην αξία των συναλλαγών του στοιχείου (γ) αφαιρούνται τα ποσά των επιστροφών / ακυρώσεων από τα ποσά των αγορών (net balance). Στην αξία των συναλλαγών καταγράφεται το σύνολο του ποσού της αγοράς σε περιπτώσεις δόσεων (και όχι το ποσό της δόσης).

Χρόνος διαβίβασης και διατήρησης των στοιχείων

Η διαβίβαση των στοιχείων γίνεται κατόπιν αιτήματος της Γ.Γ.Π.Σ του Υπουργείου Οικονομικών σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Φορολογίας και τη Γενική Διεύθυνση Ελέγχων και Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Στο αίτημα αυτό θα ορίζεται σαφώς το χρονικό διάστημα στο οποίο θα αφορούν τα ζητούμενα στοιχεία, ο μορφότυπος αυτών όπου δεν προβλέπεται, καθώς και η προθεσμία διαβίβασής τους στη Γ.Γ.Π.Σ..

Η συχνότητα διαβίβασης όλων των λοιπών στοιχείων είναι ετήσια και ως καταληκτική ημερομηνία ορίζεται η 31η Μαρτίου του επόμενου έτους του έτους αναφοράς.
Οι φορείς διατηρούν τα στοιχεία που αποστέλλουν στη Γ.Γ.Π.Σ., στη μορφή με την οποία τα αποστέλλουν, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δεκαπέντε εργάσιμων ημερών. Η Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών θα διατηρεί τα ως άνω στοιχεία για χρονικό διάστημα έξι ετών.

Κυρώσεις μη διαβίβασης και διατήρησης των στοιχείων

Σε περίπτωση μη τήρησης των ανωτέρω υποχρεώσεων, εφαρμόζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών οι ανάλογες κυρώσεις

Τα στοιχεία που θα πρέπει να γνωστοποιήσουν οι αρμόδιοι φορείς στο υπουργείο Οικονομικών αφορούν τις χρήσεις από το 2010 και εφεξής

Πηγή : Newsit.gr

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Το Δάκρυ της Παναγίας και το Κομποσχοίνι!

  Η παράδοση αναφέρει πως το φυτό αυτό φύτρωσε κάτω από τον σταυρό του Χριστού από τα δάκρυα της Παναγίας, που έπεφταν στη γη.
Κάποτε ένας Μοναχός καθόταν περίλυπος επειδή δεν μπορούσε να μάθει να πλέκει κομποσχοίνι.  

Τότε του παρουσιάστηκε η Παναγία και τον ρώτησε: «Γιατί είσαι περίλυπος;»
  Της απεκρίθη: 
«Δεν μπορώ να μάθω να πλέκω κομποσχοίνι».
Τότε η Παναγία του έδωσε αυτούς τους σπόρους και του είπε:  

«Πάρε τα δάκρυά μου, καλλιέργησέ τα και κάνε κομπολόγια προσευχής και λέγε: 
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.








Τα δάκρυα της Παναγίας στο Κελλί Μαρουδά



Το βασικό εργόχειρο των μοναχών στο Ιερό Χιλιανδαρινό Κελλί Γέννησης της Θεοτόκου, Μαρουδά, είναι η κατασκευή του αγιορείτικου κομπολογιού «Δάκρυα της Παναγίας».

Η παράδοση αναφέρει πως το φυτό αυτό φύτρωσε κάτω από τον σταυρό του Χριστού από τα δάκρυα της Παναγίας, που έπεφταν στη γη.

Κάποτε ένας Μοναχός καθόταν περίλυπος επειδή δεν μπορούσε να μάθει να πλέκει κομποσχοίνι. Τότε του παρουσιάστηκε η Παναγία και τον ρώτησε: «γιατί είσαι περίλυπος;»
Της απεκρίθη: «Δεν μπορώ να μάθω να πλέκω κομποσχοίνι». Τότε η Παναγία του έδωσε αυτούς τους σπόρους και του είπε: «Πάρε τα δάκρυά μου, καλλιέργησέ τα και κάνε
κομπολόγια προσευχής και λέγε:
«Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με. Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς».



Ο Γεράσιμος Σμυρνάκης στο βιβλίο του το Το Άγιον Όρος (1903), δίνει την παρακάτω περιγραφή:
«Ενταύθα καλλιεργείται και το καλαμώδες φυτόν, εκ των ασταχύων του οποίου εξάγονται από του μηνός Ιουλίου μέχρις Οκτωβρίου κόκκοι σκληροί και φαιόχροοι, καλούμενοι εν
τω Αγίω Όρει «Δάκρυα της Παναγίας», και του οποίου η καλλιέργεια, αναπτυσσομένου και μέχρι μέτρου, απαιτεί μάλλον τελματώδη μέρη ήτοι αφθονούντα υδάτων.
Εκάστης δε οκάδος των ανωτέρω κόκκων η αξία ανέρχεται εις γρόσια 10-25. Τούτους οι διάφοροι μοναχοί αγοράζοντες, κατασκευάζουσι κομβολόγια, συνδέοντες δια σύρματος,
όπερ διαπερώσι δια των φύσει υπαρχουσών διατρήσεων αυτών.
Απεκλήθησαν δε Δάκρυα της Παναγίας, ως λέγεται, υπό των ησυχαστών, διότι αύτη εμφανισθείσα εις τον εν τη καλύβη του Αγίου Παντελεήμονος διαμένοντα Γέροντα υπέδειξεν
αυτώ την καλλιέργειαν του φυτού τούτου προς πόρον ζωής, καθ' ον χρόνον ηδημόνει δακρύων, μη δυνάμενος ένεκα του γήρως να προσπορίζηται τα προς ζωάρκειαν αυτού.
Εν τη βοτανική καλείται το ρηθέν φυτόν Coix Lacryma L».





Στο κελλί Μαρουδά η σπορά του φυτού γίνεται στα τέλη της άνοιξης, με τη συγκομιδή των σπόρων ν’ αρχίζει το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου.



agioritikesmnimes
 http://xristianos.gr

.........Ο Γεράσιμος Σμυρνάκης στο βιβλίο του το ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (1903), δίνει την παρακάτω περιγραφή:
.........«Ενταύθα καλλιεργείται και το καλαμώδες φυτόν, εκ των ασταχύων του οποίου εξάγονται από του μηνός Ιουλίου μέχρις Οκτωβρίου κόκκοι σκληροί και φαιόχροοι, καλούμενοι εν τω Αγίω Όρει «Δάκρυα της Παναγίας», και του οποίου η καλλιέργεια, αναπτυσσομένου και μέχρι μέτρου, απαιτεί μάλλον τελματώδη μέρη ήτοι αφθονούντα υδάτων.



.........Εκάστης δε οκάδος των ανωτέρω κόκκων η αξία ανέρχεται εις γρόσια 10-25. Τούτους οι διάφοροι μοναχοί αγοράζοντες, κατασκευάζουσι κομβολόγια, συνδέοντες δια σύρματος, όπερ διαπερώσι δια των φύσει υπαρχουσών διατρήσεων αυτών.



.........Απεκλήθησαν δε Δάκρυα της Παναγίας, ως λέγεται, υπό των ησυχαστών, διότι αύτη εμφανισθείσα εις τον εν τη καλύβη του Αγίου Παντελεήμονος διαμένοντα Γέροντα υπέδειξεν αυτώ την καλλιέργειαν του φυτού τούτου προς πόρον ζωής, καθ' ον χρόνον ηδημόνει δακρύων, μη δυνάμενος ένεκα του γήρως να προσπορίζηται τα προς ζωάρκειαν αυτού.
.........Εν τη βοτανική καλείται το ρηθέν φυτόν Coix Lacryma L.»

.........Στο κελλί Μαρουδά η σπορά του φυτού γίνεται στα τέλη της άνοιξης, με τη συγκομιδή των σπόρων ν’ αρχίζει το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου.
.........Ακολουθούν φωτογραφίες από διαφορετικές φάσεις ανάπτυξης του φυτού, στο ίδιο χωράφι, κατά τη διάρκεια του 2011.




.........Αναπαράσταση της εμφάνισης της Παναγίας στον Μοναχό, σε δωμάτιο του ξενώνα, από τον Μητροφάνη:





φωτογραφίες:



.

http://armenisths.blogspot.gr/2013/04/blog-post_6371.html
http://logia-tou-aera.blogspot.gr/2013/04/blog-post_2157.html
http://sfondilos.blogspot.gr/2013/04/blog-post_7.html

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

ΕΝΑΣ ..."ΓΑΪΔΑΡΟΣ" Α Θ Ε Ο Σ !




Αποτέλεσμα εικόνας για OMUL SI MAGARUL
Ενας γέροντας χωρικός, έθαβε κάποτε στην άκρη του περιβολιού του το γαϊδουράκι του, που του είχε ψοφήσει... Κάποιος όμως νεαρός άπιστος, που περνούσε εκείνη την ώρα από τον δρόμο, θέλησε να τον πειράξει. 
-Μπράβο, μπάρμπα-Θωμά, του είπε. 'Ανθρωπος του Θεού εσύ, ποτέ δεν το περίμενα να θάβεις το γαϊδούρι σου, χωρίς να το πας στην Εκκλησία, για να σου το διαβάσουν οι παπάδες!
Κι ο γεροθυμόσοφος του απάντησε:
- Μα, το γαϊδούρι μου το θάβω χωρίς παπά, διότι, βρε, παιδί μου, δεν πίστευε στον Θεό σαν και σένα καλή ώρα...

(Από το βιβλίο του Κ. Κούρκουλα: ''ΨΙΧΙΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ''/ "ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ")

ΝΕΟΣ «ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ» ΝΟΜΟΣ: ΕΞΙΣΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ – ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ «ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΩΝ» ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Την αρχή, δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε, την έκανε η Νέα Δημοκρατία με τον δικό της «αντιρατσιστικό» νόμο για την πάταξη των απόψεων που αντιτίθενται στην παγκοσμιοποίηση. Ακολούθως ο Σύριζα επέκτεινε τον νόμο της Νέας Δημοκρατίας στο διαδίκτυο και θεσμοθέτησε, με την ψήφο της Νέας Δημοκρατίας, το σύμφωνο συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους, το οποίο, όπως έλεγε η κοινότητά τους, ήταν άτολμο σε μερικά ζητήματα όπως η υιοθεσία παιδιών.
Τώρα, ο Σύριζα, λίγο πριν την οριστική κατάρρευση της εν Ελλάδι αριστεράς, τρέχει για να φέρει άλλο ένα «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά πως οι υποσχέσεις του προς τους Έλληνες ήταν μονάχα λόγια, ενώ τα όσα φοβόντουσαν οι Έλληνες είναι το πρόγραμμα του Σύριζα.

Το νέο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο επεκτείνει την έννοια της διακρίσεως σε οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς, επιβάλλοντας μία δικτατορία των αλλοφύλων σε όλους τους τομείς, κάνοντας πραγματικότητα στην Ελλάδα ό,τι συμβαίνει στις πολυεθνικές κοινωνίες.
Ήτοι, στην διεκδίκηση της εργασίας ο αλλόφυλος ή ο ομοφυλόφιλος θα έχει σημαντικό πλεονέκτημα ή για να είμαστε πιο ακριβείς θα παίρνει απευθείας την δουλειά από τον Έλληνα διότι σε αντίθετη περίπτωση θα απευθύνεται στους νέους μηχανισμούς ρουφιάνων του κράτους της παγκοσμιοποίησης καταγγέλλοντας «διάκριση».
Επιπροσθέτως αυτού, το προσφάτως ψηφισθέν σύμφωνο συμβίωσης εξισώνεται πλήρως με τον γάμο, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για την υιοθέτηση παιδιών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ψυχισμό τους.
Ένα σημείο που αξίζει να προβληματίσει τους νομοθέτες σχετικά με το παρόν νομοσχέδιο είναι ότι θεσμοθετεί την διάκριση βάσει πεποιθήσεων άλλων από τις θρησκευτικές, γεγονός που θα μπορούσε να το ερμηνεύσει κανείς και ως πολιτικές πεποιθήσεις. Και τότε τι θα κάνουν όταν θα αρχίσουν να καταγγέλλονται οι διακρίσεις εναντίον των Εθνικιστών σε όλα τα επίπεδα;
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/neos-antiratsistikos-nomos-ejiswnetai-me-ton-gamo-to-sumfwno-sumbiwshs-dikt#ixzz4Q0621IMm

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

O ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ -- ΕΝΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ!

ΟΝΕΙΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ!

_________Για τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟ κατά καιρούς πολλές φορές έχουμε γράψει στην ιστοσελίδα μας. Σήμερα θα αναφερθούμε για μια ακόμη φορά (την 18η) στο σεπτό πρόσωπό Του, διότι Τον θεωρούμε Μάρτυρα της Ορθοδοξίας! Ευρίσκεται και καθηρημένος από την αρχιερωσύνη Του και έγκλειστος στο μοναχικό κελλί Του! Παρά ταύτα οι Ιεροί Κανόνες, προκειμένου να  καθαιρεθή ένας Αρχιερεύς, δύο λόγους προβλέπουν: πρώτον, να έχει πλάνη περί την πίστη καί δεύτερον, να έχει σημειώσει κάποια πτώση στο ηθικό επίπεδο.
__________Ο Μακαριώτατος κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ για τίποτε απ' αυτά δεν έχει κατηγορηθή! Και όμως καθαιρέθηκε, επειδή λειτούργησε κάπου χωρίς την άδεια του διαδόχου Του Πατριάρχου! Του διαδόχου Του στον Πατριαρχικό Θρόνο, τόν οποίο ο Ειρηναίος είχε χειροτονήσει σε Αρχιερέα! Έπειτα, μετά τήν απομάκρυνσή Του από τόν Θρόνο της Ιερουσαλήμ, παραμένει έγκλειστος στό κελλί του, στερημένος από κάθε ανθρώπινη φροντίδα και περιποίηση, παρά τη μεγάλη Του ηλικία! Οι Προκαθήμενοι των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίοι κωφεύουν στο παρατεινόμενο αυτό έγκλημα, έχουν μεγάλη ενοχή ενώπιον Θεού καί ανθρώπων! 
__________Για να μη ξεχνάμε, λοιπόν, αυτό το παρατεινόμενο  απάνθρωπο έγκλημα, σήμερα θα σας παρουσιάσουμε ένα κείμενο, το οποίο είναι γραμμένο από τον Αντιστράτηγο ε.α. κ. Ιωάννη Μπαλτζώη.
_________ Όσοι, διαβάζοντας το παρακάτω εκτενέστατο κείμενο, θα συγκινηθούν, τους παρακαλώ θερμότατα και από τα βάθη της ψυχής μου να συντονίσουμε τις προσπάθειες μας σε μια προσπάθεια συμπαραστάσεως πρός το Μάρτυρα Πατριάρχη Ειρηναίο με προσευχή. Σας παρακαλώ 
  1. για μια φορά να γονατίσει ο καθένας μας και να κάνουμε μια πεντάλεπτη προσευχή για την απελευθέρωση του ελεύθερου πολιορκημένου Πατριάρχη κ. Ειρηναίου. 
  2. Επί πλέον όσοι μπορούν ας καθιερώσουμε να κάνουμε καθημερινως ο καθένας μας ένα κομποσχοίνι, λέγοντες: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον και ενδυνάμωσον τον δούλον Σου Ειρηναίον. Υπεραγία Θεοτόκε, ελευθέρωσον τον δούλον Σου και Πατριάρχην Ειρηναίον». Ας είναι τούτο μια συμμετοχή μας στο καθημερινό μαρτύριό Του. 
  3. Και κατά τρίτον στο σημείωμα, που δίδετε στο ιερέα σας με ονόματα για να μνημονευθούν στην αγία Προσκομιδή, παρακαλώ να γράφετε και το όνομα «Ειρηναίου Πατριάρχου» στη στήλη «υπέρ υγείας».

+ ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
 Αίγιον, 31 Οκτωβρίου 2016

************************

«ΤΟ ΚΕΛΙ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ»

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΘΕΙ

 ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!



Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*          
Πρόσφατα, στα τέλη Αυγούστου (27/8) μεταδόθηκε από το Ισραηλινό κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο Channel 1, ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας 83 λεπτών σχετικά με την ξεχασμένη για πολλούς και ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα, υπόθεση του πρώην Πατριάρχη Ιεροσολύμων, Ειρηναίου, ο οποίος καθαιρέθηκε από τον Πατριαρχικό θρόνο το 2005 και από τότε παραμένει έγκλειστος στο Πατριαρχικό συγκρότημα εντός της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ, όπου διαμένουν οι Αγιοταφίτες Πατέρες.
Το ντοκιμαντέρ, με τίτλο Το Δωμάτιο (Kελί) του Πατριάρχη «The Patriarch’s Room», είναι Ισραηλινο-Καναδικής παραγωγής, συμμετείχε τον Μάιο του 2016 στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Τελ Αβίβ DOCAVIV 2016, όπου βραβεύτηκε για την έρευνα της παραγωγού Danae Elon και απέσπασε εύφημο μνεία από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου Ευρώπης και Μεσογείου (FEDEORA). Η παραγωγός, και δημοσιογράφος Danae Elon, μπήκε στο κελί του και συναντήθηκε με τον «εκθρονισθέντα» (για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελληνορθοδόξου Εκκλησίας) Πατριάρχη.
Με μαρτυρίες από πρώτο χέρι αποκαλύπτει τι συνέβη στον έκπτωτο Πατριάρχη και καταφέρνει να δώσει μια σπάνια ματιά στα εσωτερικά της Εκκλησίας και της πολιτικής των συμφερόντων που την πλήττουν στην καρδιά της Ιερουσαλήμ. Η σκηνοθεσία και το σενάριο είναι της ιδίας της Danae Elon.
Στο Κελί (Δωμάτιο) του Πατριάρχη. 
Σύμφωνα λοιπόν με την ιστοσελίδα του Channel 1 και του DOCAVIV 2016, όπως και με άλλα Ισραηλινά μέσα που αναφέρθηκαν στο γεγονός, σε ότι αφορά το εν λόγω ντοκιμαντέρ, συνοπτικά αναφέρονται τα εξής, τα οποία κρίνονται ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα και προκύπτουν πολλά αναπάντητα ερωτηματικά : «Γιατί εγκλείστηκε ο Έλληνας Πατριάρχης για 11 ολόκληρα χρόνια στην καρδιά της Ιερουσαλήμ;
Μια κραυγή για βοήθεια, μια ιστορία μυστηρίου, στην οποία εμπλέκονται υψηλή πολιτική, στελέχη των μυστικών υπηρεσιών, της Αστυνομίας, της Κυβέρνησης και των Υπηρεσιών Ασφαλείας, συναλλαγές ακινήτων και πολλά χρήματα, θρησκευτικά και κρατικά συμφέροντα. Ορισμένες φορές η πραγματικότητα είναι πολύπλοκη και οδυνηρά αστεία.
Η ιστορία ενός άγνωστου και κλειστού κόσμου στην καρδιά της παλαιάς πόλης της Ιερουσαλήμ. «Η Πύλη της Γιάφας είναι στα χέρια μας» έγραφαν τα πρωτοσέλιδα των [Ισραηλινών] εφημερίδων το 2005. Ο Έλληνας Πατριάρχης Ειρηναίος κατηγορήθηκε για πώληση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε εποίκους. Ο ίδιος αρνήθηκε και ισχυρίστηκε ότι τον κατηγορούν άδικα. Για πρώτη φορά στα 2000 χρόνια της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας καθαιρείται ο επικεφαλής της και εγκλείεται στο κελί του για 11 χρόνια».
"ΤΟ ΚΕΛΙ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ"!!  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!
Ακόμη παρουσιάζονται αποσπάσματα του ντοκιμαντέρ και δίδεται μια συνοπτική περιγραφή της ιστορίας του πρώην Πατριάρχη Ειρηναίου: Αναφέρονται οι κατηγορίες εναντίον του, η καθαίρεσή του και η αντικατάστασή του από τον Θεόφιλο, διάφορες μαρτυρίες ατόμων που έχουν σχέση με την υπόθεση, τα πολλά ακίνητα της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ και η δύναμή της, η σημασία που έχει για την Ισραηλινή κυβέρνηση να μην περιέλθει η ηγεσία της Εκκλησίας σε αραβικά χέρια, η καθυστέρηση της Ισραηλινής κυβέρνησης να αναγνωρίσει τον διορισμό του νέου Πατριάρχη και η συνομιλία της δημοσιογράφου με τον τότε Π/Θ Ehud Olmert, ο οποίος ανέφερε ότι ένα από τα επιχειρήματα υπέρ του Θεοφίλου ήταν η πιθανότητα προσχώρησής του, αν κρινόταν απαραίτητο, στο κόμμα Likud.
Εδώ να επισημάνουμε ότι είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται με τον πιο επίσημο τρόπο η σχέση και μυστική διασύνδεση του νυν Πατριάρχη Θεοφίλου με την Ισραηλινή κυβέρνηση για προσχώρηση του Θεόφιλου σε ένα Ισραηλινό κόμμα.
Ακόμη στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζεται και η μαρτυρία του πρώην Υπουργού Rafi Eitan, ο οποίος ήταν επικεφαλής της επιτροπής των Υπουργών που είχε συσταθεί τότε για την επίσημη έγκριση του διορισμού του Θεοφίλου, όπως και το ενδεχόμενο τρομοκρατικής ενέργειας στο Ισραήλ σε περίπτωση που η θέση του Πατριάρχη έμενε κενή, και η ξεκάθαρη δήλωσή του Rafi Eitan ότι ο Ειρηναίος «δεν είχε καθαρά τα χέρια του»(!!), ενώ ο Θεόφιλος τα είχε(!!).
Στο ντοκιμαντέρ καταγράφεται ακόμη η συγκίνηση του Ειρηναίου, όταν βγήκε για δεύτερη φορά στα 11 τελευταία χρόνια από το κελί του, προκειμένου να παρακολουθήσει το ντοκιμαντέρ με θέμα την ζωή του όταν προβλήθηκε στην Ιερουσαλήμ και η επιθυμία του μια ημέρα να βγει η αλήθεια στο φως και να ξαναγίνει Πατριάρχης.
Η Danae Elon θέτει όλα τα ερωτήματα που προκύπτουν από την υπόθεση και συναντά πολλά από τα άτομα που εμπλέκονται σε αυτήν από το Ισραήλ, την Ελλάδα και την Κύπρο. Προσεγγίζει με συμπάθεια τον ηλικιωμένο έκπτωτο Πατριάρχη, ολοκληρώνει όμως το ντοκιμαντέρ λέγοντας ότι ο καθένας διηγείται την ιστορία από τη δική του πλευρά και αναρωτιέται ποιος να λέει την αλήθεια. Καταλήγοντας, αναφέρει ότι προφανώς μόνο ο Θεός γνωρίζει τι πραγματικά συνέβη και ίσως κάποια ημέρα να αποκαλυφθεί.
Η περιουσία του Πατριαρχείου!! Για να γίνει αντιληπτό τι ακριβώς συνέβη, να θυμίσουμε τα γεγονότα του 2005, όταν ξέσπασε το μεγάλο σκάνδαλο στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και αφορούσε την διαχείριση της τεράστιας περιουσίας του. Τότε τον Μάρτιο του 2005, η Ισραηλινή εφημερίδα Ma’ariv αποκάλυψε μια έκθεση, σχετικά με διαπραγμάτευση για την πώληση ιδιοκτησίας που ανήκει στο Ελληνικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στην παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ και αφορούσε τα ξενοδοχεία ΙΜΠΕΡΙΑΛ και ΠΕΤΡΑ. Μετά την δημοσίευση αυτή τα γεγονότα ήταν καταιγιστικά, με την Αγιοταφική αδελφότητα να κλυδωνίζεται και στο τέλος να καθαιρεί τον Πατριάρχη Ειρηναίο, να τον υποβιβάζει σε μοναχό και να εκλέγει νέο Πατριάρχη Ιεροσολύμων, τον Αρχιμανδρίτη τότε Θεόφιλο Γ’ (κατά κόσμον Ηλία Γιαννόπουλο από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας) , την έκπληξη για πολλούς, αφού ο Θεόφιλος ήταν νέος, ήταν βαθμού Αρχιμανδρίτου, εθεωρείτο άπειρος και υπηρετούσε μακράν της Ιερουσαλήμ, ως Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στο Κατάρ.
Και όλα αυτά έγιναν όπως εκτιμούν πολλοί, για την τεράστια περιουσία του Πατριαρχείου και τον τρόπο «χειρισμού» της. Για να πάρουμε μια μικρή εικόνα της περιουσίας του Πατριαρχείου, θα αναφερθώ σε παλαιότερο άρθρο (του 2005) του υποφαινομένου, όπου είχα αναφερθεί στα τότε γεγονότα και αφορούσε και την περιουσία του Πατριαρχείου: «Γιατί κλυδωνίσθηκε η Αγιοταφική Αδελφότητα , το πάλαι ποτέ «Τάγμα των Σπουδαίων» , τι συνέβη και καθαιρέθηκε ένας Έλληνας Πατριάρχης;
Φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως τα Ελληνικά ΜΜΕ παρουσίασαν , ότι όλα δηλαδή είναι αποτέλεσμα της κακής διοίκησης και διαχείρισης του πρώην Πατριάρχη Ειρηναίου Ι , που πολλά από αυτά που τον κατηγορούν δεν έχουν ακόμη αποδειχτεί. Τα Άγια Προσκυνήματα, που τα περισσότερα ευρίσκονται στην Ιερουσαλήμ και μάλιστα μέσα στην παλιά πόλη αποτελούσαν ανέκαθεν τον πόλο έλξης και του μεγίστου θρησκευτικοπολιτικού ενδιαφέροντος πολλών χωρών , όπως της Ελλάδος ( ως κληρονόμου της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας) , του Ισραήλ, της Ιορδανίας, των Παλαιστίνιων, της Αιγύπτου , της Συρίας , της Ρωσίας, της Ιταλίας , της Μ. Βρετανίας, των ΗΠΑ και πολλών θρησκειών, δογμάτων, Πατριαρχείων, Αυτόνομων Εκκλησιών κλπ , όπως Οικουμενικό Πατριαρχείο, Βατικανό, Αγιοταφική Αδελφότης, Εκκλησία της Ελλάδος, Εκκλησία της Κύπρου, Πατριαρχείο Αντιοχείας , Πατριαρχείο Μόσχας, Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, Κόπτες, Αρμένιοι, Μαρωνίτες κλπ. Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον όλων αυτών δεν είναι μόνο (ή καθόλου) θρησκευτικό, αλλά τελικά ο έλεγχος των προσκυνημάτων και των ιδιοκτησιών , στο μοναδικό και ιερό τόπο για τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες , τον Χριστιανισμό, τον Ιουδαϊσμό και τον Ισλαμισμό.
Θα αναφερθούμε συνοπτικά στα Άγια Προσκυνήματα και στην περιουσία του Πατριαρχείου για να αντιληφθούμε γιατί μεγέθη μιλάμε και τι συμφέροντα διακυβεύονται. Στον μοναδικό αυτόν χώρο το 60% των προσκυνημάτων ανήκουν στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο. Έτσι στον Ι.Ν. της Ανάστασης (εντός του χώρου του μεγαλοπρεπούς Ναού) ανήκουν στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο, ο Πανάγιος Τάφος, ο Γολγοθάς, ο τόπος εύρεσης του Τιμίου Σταυρού, τα Παρεκκλήσια του Αδάμ, του Ακάνθινου Στεφάνου, των Κλαπών, του εκατόνταρχου Λογγίνου, της λιποθυμίας της Θεοτόκου, ο χώρος με την Πλάκα της Αποκαθήλωσης και το μεγαλύτερο όλων το Καθολικό του Ι.Ν. της Ανάστασης, ακόμη η μεγάλη Βασιλική της Θείας Γένεσης στην Βηθλεέμ, η εκκλησία της Γεσθημανής στο Όρος των Ελεών και άλλα πολλά ολιγότερο γνωστά.
Σύμφωνα δε με εκτιμήσεις των Ισραηλινών αρχών το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο είναι ο δεύτερος μετά το Ισραηλινό κράτος ιδιοκτήτης ακινήτων και γης, κατέχων το 30% περίπου των ακινήτων περιουσιών της Παλαιάς Πόλης των Ιεροσολύμων και συνολικά το 1/5 της χώρας του Ισραήλ. Επίσης διαθέτει ακίνητη περιουσία σε Ιορδανία, στην Παλαιστινιακή Αρχή(στην Δ. Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας ) , την Ελλάδα , την Κύπρο , την Τουρκία και τις ΗΠΑ. Μόνο στην Αθήνα διαθέτει 143 ακίνητα, μεταξύ αυτών τα θέατρα «Αμιράλ», «Διάνα» , «Διονύσια», «Ορφέας» κ.α.
Το Ισραήλ, ενδεικτικά έχει κτίσει σε Πατριαρχική έκταση (νοικιάζοντάς την) στα Ιεροσόλυμα το Πάρκο της Ανεξαρτησίας, το Ισραηλινό Μουσείο, τη Μεγάλη Συναγωγή, τη Συναγωγή Χεισάλ Σλόμο, την Κνεσέτ (το Ισραηλινό Κοινοβούλιο) , το Προεδρικό Μέγαρο , την οικία του Πρωθυπουργού και πολλά άλλα , καθώς και σε άλλες περιοχές. Εδώ να τονίσουμε ότι στο Ισραήλ , που δεν έχει ακόμη Σύνταγμα , ισχύει το Αγγλοσαξονικό Δίκαιο, όπου η γη δεν πωλείται , αλλά νοικιάζεται για 50 ή 99 χρόνια.
Έτσι η αποκαλούμενη «Μητέρα Όλων των Εκκλησιών» υπολογίζεται ότι διαθέτει ακίνητη περιουσία σε τρεις ηπείρους , με αξία που ξεπερνά τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια, αν και ξεκάθαρη εικόνα για την περιουσία δεν έχει κανείς». Εδώ να αναφέρω ότι οι αναφορές των περιουσιακών στοιχείων του Πατριαρχείου είναι της εποχής εκείνης (2005) και εκτιμώ ότι τα σημερινά δεδομένα θα είναι διαφοροποιημένα σε άγνωστο σε μένα βαθμό.
Ειρηναίος και Θεόφιλος Γ’!!
Γίνεται αντιληπτό πλέον ότι η τεράστια αυτή περιουσία αποτελεί αφενός μεν στόχο κάποιων, ελαχίστων ευτυχώς επίορκων μελών της Αγιοταφικής Αδελφότητας, κάποιων άλλων εκμεταλλευτών, απατεώνων κλπ. εκτός Αγιοταφικής Αδελφότητας και από την άλλη η εγγύηση και το διαβατήριο ύπαρξης και διατήρησης του Πατριαρχείου επί αιώνες στους Αγίους Τόπους, αν διαχειρίζεται σωστά.
Ο Ειρηναίος κατά την εκτίμησή μου δεν έκανε τίποτα παραπάνω από αυτό που έκαναν και κάνουν όλοι (ακόμη και τώρα) οι Προκαθήμενοι του Πατριαρχείου επί αιώνες: Συναλλαγές με την εκάστοτε κοσμική εξουσία, για την επιβίωση του Πατριαρχείου, με όπλο την περιουσία του. Λάθη έκανε και μάλιστα πολλά, με κυριότερο την επιλογή συνεργατών, που καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη και την (έστω ανεπίτρεπτη) άγνοια του.
Το θέμα είναι πως το κάνεις, με ποιο τρόπο και με ποιους συνεργάτες. Και για να αποδείξουμε τα παραπάνω να αναφερθούμε σε δυο μόνο περιπτώσεις που αφορούν και τον εκλεγέντα μετά την καθαίρεση Ειρηναίου, τον Πατριάρχη Θεόφιλο Γ’ , με ισχυρές διασυνδέσεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπως διαχέουν οι γνωρίζοντες στην Ιερουσαλήμ. Έτσι λοιπόν στις 18 Μαρτίου 2011, στο οικονομικό ένθετο The Marker της εφημερίδας Haaretz, δημοσιεύθηκε ένα αποκαλυπτικό άρθρο της δημοσιογράφου Ranit Nahoum – Halevi με τίτλο «Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο πούλησε σε ομάδα επενδυτών τα οικόπεδά του στην Ιερουσαλήμ» και υπότιτλο «Το ύψος της συναλλαγής υπολογίζεται σε 80 εκατομμύρια ΝΙΣ (περί τα 16 εκατ. ευρώ)».
Η συναλλαγή αυτή αφορά σε 85 αγροτεμάχια της Ιερουσαλήμ, έκτασης εκατοντάδων στρεμμάτων και ιδιαίτερα μεγάλης αξίας. Στις συγκεκριμένες εκτάσεις, ορισμένες εκ των οποίων αποτελούν τμήμα ή σύνολο πολύ ακριβών συνοικιών όπως η Talabiya, η Rehavia, η Baka και η Katamon, έχουν ανεγερθεί τις τελευταίες δεκαετίες εκατοντάδες κτίρια καθώς και σημαντικά οικοδομικά και εμπορικά συγκροτήματα , όπως οι Πύργοι Wolfson, η συνοικία Neve Granot, o ‘Κήπος της Καμπάνας’ (Gan Hapaamon), η Μεγάλη Συναγωγή και ο σιδηροδρομικός σταθμός της Ιερουσαλήμ. «Η συμφωνία υπεγράφη, εκ μέρους του Πατριαρχείου και προσωπικά από τον Πατριάρχη Θεόφιλο Γ’ και τον βοηθό του σε οικονομικά θέματα, μέσω του δικηγόρου Ahmat Mougrabi, από το δικηγορικό γραφείο Mougrabi-Zuabi.
Την ομάδα των Εβραίων επενδυτών εκπροσώπησε ο δικηγόρος Avraham Averman, από το δικηγορικό γραφείο Efraim Avramson». Και δεν μίλησε κανείς, ούτε στην Ιερά Σύνοδο, ενώ το γεγονός αγνοήθηκε (σκόπιμα;) από όλα τα Ελληνικά ΜΜΕ, ενώ στην περίπτωση Ειρηναίου, που προσπάθησε να πουλήσει περιουσία του Πατριαρχείου, το γεγονός αυτό οδήγησε τελικά στην καθαίρεσή του. Δεύτερη περίπτωση και μάλιστα πρόσφατα (6/9/16) με δημοσίευμα της οικονομικής εφημερίδας Globes με τίτλο «Η υπόθεση της ακίνητης περιουσίας του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων συνεχίζει να δημιουργεί παρασκηνιακό αναβρασμό – Το Ανώτατο Δικαστήριο αναγνώρισε για θρησκευτικούς λόγους, τον εμπιστευτικό χαρακτήρα του εκκλησιαστικού εγγράφου» αναφέρεται σε νέα υπόθεση. Το άρθρο αναφέρει ότι, «στο πλαίσιο συμβιβασμού μεταξύ του Πατριαρχείου και του Εβραϊκού Εθνικού Ταμείου (JNF – Jewish National Fund), όσον αφορά τη διένεξη για τη συνέχιση εκμίσθωσης εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας στη συνοικία Ρεχάβια των Ιεροσολύμων από το JNF – μέσω της εταιρείας ΙΜΑΝΟΥΤΑ – συμφωνήθηκε ότι το Πατριαρχείο θα επιστρέψει στην εταιρεία 13 εκατομμύρια δολάρια.
Όταν η εταιρεία ζήτησε την εφαρμογή της απόφασης του συμβιβασμού, η Εκκλησία ισχυρίστηκε ότι το Ανώτατο Σώμα του Πατριαρχείου, {δηλαδή η Ιερά Σύνοδος}, δεν ενέκρινε τη συμφωνία, αρνήθηκε όμως να αποκαλύψει το «Βιβλίο [των πρακτικών] της Συνόδου».
Ο πρώην Πατριάρχης και νυν απλός μοναχός Ειρηναίος, μετά την καθαίρεσή του και τον υποβιβασμό του σε μοναχό, μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία της Εκκλησίας μας, παρέμεινε στην οικία που διέθετε στο Πατριαρχικό συγκρότημα στην παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ, όπου διαμένουν όλοι οι Άγιοι Πατέρες του Πατριαρχείου και «γνωρίζοντας τις προθέσεις του νέου Πατριάρχη», ότι αν την εγκατέλειπε δεν θα μπορούσε να επιστρέψει ξανά, δεν εξήλθε ποτέ στα 11 χρόνια, εκτός από 2 φορές, με την βοήθεια της Ισραηλινής Αστυνομίας, όπως η τελευταία προ ολίγων ημερών, για να παρακολουθήσει το ντοκιμαντέρ για την ζωή του.
Ο ίδιος αρνείται να αποδεχθεί την καθαίρεσή του ακόμη και σήμερα και επιμένει ότι αυτός εξακολουθεί να είναι ο νόμιμος Πατριάρχης, καθόσον η καθαίρεσή του ήταν μοναδική, πρωτοφανής, άδικη και θρησκευτικά παράτυπη.
Υποστηρίζει επίσης ότι το Πατριαρχείο με εντολές του Πατριάρχη Θεοφίλου κάνει τα πάντα για να παραιτηθεί του αγώνα του και να φύγει από την οικία του, μη παρέχοντάς του ούτε την αναγκαία ιατρική βοήθεια – με αποτέλεσμα να έχει φθάσει στο σημείο να βγάλει μόνος του τα δόντια του, σύμφωνα με δημοσιεύματα και πληροφορίες από Έλληνες που ζουν στο Ισραήλ.
Επιμένει ότι έχει αφιερωθεί στο Θεό, μπορεί να υπομένει τα πάντα και τονίζει ότι θα μείνει εκεί ως το θάνατο του. Ένας έμπιστος του και αφοσιωμένος Παλαιστίνιος Χριστιανός, καταφέρνει να μπαίνει κρυφά στο κελί του και να του προσφέρει κάποια τρόφιμα ή ότι του χρειάζεται, ενώ και κάποιοι άλλοι Παλαιστίνιοι χριστιανοί βοηθούν τον Ειρηναίο, προσφέροντάς του τρόφιμα και άλλα αναγκαία είδη σε σακούλες , που δένονται σε σχοινί που τραβάει ο ίδιος ο Ειρηναίος από την ταράτσα του Πατριαρχικού συγκροτήματος της Παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ . Και όλα αυτά με δικά τους χρήματα
                                    Ο Ειρηναίος με σχοινί παίρνει τρόφιμα!!!
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων απαντώντας στα ανωτέρω έχει εκδώσει ανακοίνωση, όπου αναφέρει ότι «ο μοναχός Ειρηναίος έχει ο ίδιος αυτο -φυλακιστεί στο κελί του. Γνωρίζει ότι είναι ελεύθερος να φύγει όποτε το επιθυμήσει, ενώ δεν του έχουν απαγορευθεί οι επισκέψεις». Εδώ να αναφέρουμε ότι από προσωπική γνώση και ενημέρωση του γράφοντος η ανακοίνωση του Πατριαρχείου δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια.
Επίλογος
Η στάση αυτή του έκπτωτου Πατριάρχη Ειρηναίου (με ή χωρίς εισαγωγικά), ήταν η αντίδρασή του στην κατ’ αυτόν άδικη απόφαση της καθαίρεσής του και έχει σκοπό την αντίστασή του σε αυτήν, την προσμονή του για τελική δικαίωση και την επιστροφή του στον Πατριαρχικό Θρόνο.
Όντως ζει σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης και δεν του επιτρέπουν επισκέψεις, στο θέμα δε του φαγητού το Πατριαρχείο σαφώς δεν του προσφέρει φαγητό, αφού και ο ίδιος δεν δέχεται, φοβούμενος μήπως τον δηλητηριάσουν, όπως ισχυρίζεται!!!!
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι γεγονός ότι συμβάλλει ποικιλοτρόπως στον εγκλεισμό και την απομόνωσή του, με γνώση και εντολή του Πατριάρχου Θεοφίλου (τίποτα δεν γίνεται εν αγνοία του Πατριάρχου), αφού είναι βέβαιο στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» ότι αν εξέλθει της οικίας του, δεν υπάρχει περίπτωση να του επιτρέψουν να εισέλθει στην οικία του, θέλοντας έτσι να απαλλαγούν από μια ενοχλητική κατάσταση και μια εν δυνάμει απειλή.
Και όχι μόνο αυτό. Του έχουν επιβάλλει ουσιαστική απομόνωση από τον έξω κόσμο, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως κάποιες (ελάχιστες) επισκέψεις δημοσιογράφων, όπου εκεί για λόγους σκοπιμότητας, δεν μπορούν να αρνηθούν.
Εδώ δεν πρόκειται μόνο για εσωτερικό θέμα του Πατριαρχείου, αλλά άπτεται των εθνικών μας συμφερόντων και αποτελεί το προκεχωρημένο μέτωπο του Ελληνισμού στην Μέση Ανατολή. Και οι Ισραηλινοί ομολόγησαν, ότι θέλουν και βοηθούν να είναι Έλληνας ο Πατριάρχης και αποτελεί σημαντικό παράγοντα εθνικής των ασφάλειας.
Κατά την άποψή μας για την εν λόγω κατάσταση θα έπρεπε ο Πατριάρχης Θεόφιλος Γ’ προσωπικά να είχε δώσει επιτέλους λύση στο εν λόγω απαράδεκτο ζήτημα, που αποτελεί μομφή και σκιά στο πρόσωπο του Πατριαρχείου και του ιδίου του Πατριάρχου, παίρνοντας την πρωτοβουλία για προσωπική επαφή με τον Ειρηναίο, ακόμη επιτρέποντας του τις επισκέψεις φίλων του και γνωστών και δίδοντας προσωπικές εγγυήσεις ότι δεν κινδυνεύει, δεν διώκεται και ότι η οικία του είναι δεδομένη.
Ο μειλίχιος Πατριάρχης, όπως «φαίνεται» στις δημόσιες εμφανίσεις του, εφαρμόζει μια απίστευτα σκληρή πολιτική προς τον προκάτοχό του, τιμωρητική και εκδικητική θα λέγαμε, μια στάση που δεν έχει καμμιά σχέση με τα διδάγματα του Σωτήρος Χριστού και με την Χριστιανική θρησκεία και Πίστη. Η δε Ιερά Σύνοδος ελεγχόμενη πλήρως από τον εκάστοτε Πατριάρχη, όπως και τώρα, δεν ασχολείται με το μεγάλο ανθρωπιστικό θέμα του έγκλειστου εκπτώτου Πατριάρχη και ουδείς εκ των Συνοδικών Πατέρων δεν τολμά να αμφισβητήσει τις αποφάσεις και την πολιτική του νυν Πατριάρχου Ιεροσολύμων, λόγω φόβου διαγραφής του!!
Η δε Ελλάδα, επισήμως απούσα, επιτηδείως ουδετέρα, με ενοχικά συμπλέγματα, και με την γνωστή και απαράδεκτη ανικανότητα άσκησης σοβαρής και στιβαρής εξωτερικής πολιτικής και προώθησης των εθνικών συμφερόντων ακόμη και σε Έλληνες πολίτες του εξωτερικού, όπως είναι οι πατέρες του Ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, που ευρίσκονται και δραστηριοποιούνται σε φιλικές σήμερα χώρες, δηλαδή το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και την Ιορδανία θα πρέπει επιτέλους να δραστηριοποιηθεί, να λάβει πρωτοβουλίες, να πιέσει, να φοβερίσει, να πείσει, ώστε επιτέλους να λάβει τέλος μια απαράδεκτη κατάσταση, που δεν μας τιμά, ως Έλληνες και ως Χριστιανούς Ορθόδοξους.
Η ταπεινότητά μου, με τον εξόχως τιμητική για εμέ ιδιότητα του Μικρού Σταυροφόρου του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου, απευθύνω έκκληση προς τους Άγιους Πατέρες του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, συμπεριλαμβανομένων Ειρηναίου και Θεοφίλου για αγάπη, συγχώρεση, αδελφοσύνη και επούλωση της πληγής αυτής του Πατριαρχείου μας, θυμίζοντας τα λόγια του Ιησού Χριστού και Σωτήρα μας: «Ε­άν α­φή­τε τοις αν­θρώ­ποις τα πα­ρα­πτώ­μα­τα αυ­τών, α­φή­σει και υ­μίν ο Πα­τήρ υ­μών ο ου­ρά­νιος· ε­άν δε μη α­φή­τε τοις αν­θρώ­ποις τα πα­ρα­πτώ­μα­τα αυ­τών, ου­δέ ο Πα­τήρ υ­μών α­φή­σει τα πα­ρα­πτώ­μα­τα υ­μών» (Μτ. 6, 14-15).
  
*Ο Ιωάννης  Αθαν. Μπαλτζώης  είναι Αντιστράτηγος (ε.α.), πρώην ΑΚΑΜ Τελ Αβίβ (2000-2003) , Μικρός Σταυροφόρος του Τάγματος Ορθοδόξων Παναγίου Τάφου, Tactical Intelligence School (US Army), Μεταπτυχιακό στην Γεωπολιτική Ανάλυση και Γεωστρατηγική Σύνθεση του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.