[Γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη*: ]
"Ένα ζευγάρι, ανέβηκαν κάποιο απόγευμα στο Μοναστήρι και μπήκαν στο κελλί του Γέροντος.
-Τι κάνει ετούτος εδώ; Είπε κι έδειξε τον σύζυγο.
-Καλά είναι, Γέροντα.
-Καλά, ε; Ναι, αλλά εκείνα τα βόδια που έχει ζεμένα, τον πάνε όπου θέλουνε.
Ποια βόδια, Γέροντα; Ρώτησε ο άνδρας.
-Δεν κατάλαβες; Καλά, άστο. Θα στο πω άλλη φορά.
Και την επόμενη φορά που τον επισκέφτηκαν, ενώ ο άνθρωπος το είχε ξεχάσει,
άκουσε τον Γέροντα που ξαναρώτησε:
-Τι έγινε με τα βόδια;
-Ποια βόδια, Γέροντα; Δεν κατάλαβα, του είπε εκείνος ξαφνιασμένος πάλι.
-Δεν κατάλαβες, ε; Τα μάτια! Τα έχεις και τα δύο, κοιτάζεις από δω κι από εκεί και σε πάνε όπου θέλουνε.
Τα μ ά τ ι α και τις αισθήσεις, να τα μ α ζ ε ύ ο υ μ ε !"
Ο άλλος δαγκώθηκε. Ο Γέροντας τον είχε δει με το διορατικό του χάρισμα,
που καθόταν με τις παρέες του στις καφετέριες και χαζολογούσαν,
συζητώντας για όποιον περνούσε από μπροστά τους κουτσομπολεύοντας...
[*
Ο Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης, 21/12/1912 - 02/12/2006, ο πνευματικός της ιεράς Μονής Παναγίας της Γαυριώτισσας του Δαδίου, αποτελεί μια αγιασμένη ιερατική μορφή, που κράτησε από την θέση της διακονίας του, αναμμένη την δάδα της πνευματικής ζωής και φώτισε τα πέρατα του κόσμου. Από το ιστολόγιο 'ορθόδοξη γυναίκα'/"Παπαφλέσσας".]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου