«Προσέχετε τὶς οἰκογένειες λευκῶν, φυσιολογικῶν, χαρούμενων ἀνθρώπων ποὺ μαθαίνουν τὰ παιδιά τους νὰ κρατᾶνε τὶς παραδόσεις. Εἶναι τὸ ἴδιο ἐπικίνδυνοι μὲ τοὺς τρομοκράτες»!

Τὸ γερμανικὸ περιοδικὸ γιὰ γονείς “Baby und Familie” (Μωρὸ & Οἰκογένεια) λέει στοὺς ἀναγνῶστες του νὰ προσέξουν τὶς οἰκογένειες ποὺ εἶναι «ἀφανεῖς» καὶ «χαρούμενες», καθὼς ὅλα αὐτὰ ἀποτελοῦν προειδοποιητικὰ σημάδια ὅτι εἶναι «ἀκροδεξιοὶ» καὶ ἄρα «ἐπικίνδυνοι».

Μὲ εἰκόνες ποὺ δείχνουν ἀποκλειστικά ξανθες γυναικες καὶ ξανθὰ παιδιά, τὸ ἄρθρο ἀναφέρει ὅτι «συνηθισμένοι γονεῖς» πρέπει νὰ ἀναλάβουν δράση ἐναντίον «δεξιῶν οἰκογενειῶν» (“rechte familie”) καὶ νὰ καταστήσουν σαφὲς ὅτι ἡ ἰδεολογία τους δεν ἔχει θέση στὸν κόσμο.

Ὑποστηρίζοντας ὅτι ὁ ὅρος «δεξιὰ πτέρυγα» «ἐγείρει ἀνησυχίες» καὶ φέρνει στὸ νοῦ «ἐμπρησμοὺς κέντρων προσφύγων», σκίνχεντ, καὶ τὴν νεοναζιστικὴ ὁμάδα NSU (National Socialist Underground) ποὺ πραγματοποίησε μιὰ σειρὰ ἀπὸ βίαιες ἐπιθέσεις ἐναντίον ἀλλοδαπῶν, τὸ «Μωρὸ & Οἰκογένεια» σημειώνει ὅτι οἱ ἄνθρωποι «σπάνια τὴν συνδέουν μὲ γυναῖκες, οἰκογένειες καὶ παιδιά».

Αὐτὸ τὸ ὑψηλῆς κυκλοφορίας γερμανικὸ περιοδικὸ δηλώνει, αὐτὸς «εἶναι ἀκριβώς ο μεγάλος κίνδυνος», καθὼς αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἴναι εξισου ἐπικίνδυνοι, ἂν ὄχι περισσότερο ἐπικίνδυνοι, ἀπὸ τὶς συμμορίες τῶν ναζὶ σκίνχεντ. Τὰ στοιχεῖα ταυτότητας τῶν δεξιῶν οἰκογενειῶν, ὑποστηρίζει, εἶναι ὅτι εἶναι οἰκογένειες «ἀφανῶν, ξανθῶν, χαριτωμένων καὶ δεσμευμένων» ἀτόμων.

«Πρῶτα ἂπ 'ὅλα, εἶναι ὡραῖες καὶ ἀφοσιωμένες», ὑποστηρίζει ἠ Michaela Kottig, κοινωνιολόγος καὶ ἐρευνήτρια τοῦ «δεξιοῦ ἐξτρεμισμοῦ» στὸ Πανεπιστήμιο....

Ἐφαρμοσμένων Ἐπιστημῶν τῆς Φρανκφούρτης.

Ἡ "ἐρευνήτρια" τῆς δεξιᾶς πολιτικῆς, Eva Prausner, λέει ὄτι ο τεράστιος κίνδυνος για τὶς δεξιὲς οἰκογένειες εἴναι οτι φαίνονται φυσιολογικές.

Ἐξαιτίας αὐτοῦ, λέει, πολλοὶ γονεῖς ἔχουν ἤδη δημιουργήσει καλὲς σχέσεις μαζί τους σὲ σημεῖο ποὺ «δὲν εἶναι πλέον περιθωριοποιημένες καὶ στὴ χειρότερη περίπτωση, λαμβάνουν ὑποστήριξη».

Ἐνῶ ὑπάρχουν διάφοροι τύποι δεξιῶν οἰκογενειῶν, τὸ “Baby und Familie” ἰσχυρίζεται ὅτι τὰ κέντρα ἡμερήσιας φροντίδας (παιδικοὶ σταθμοὶ) θὰ πρέπει νὰ ἐπιδιώκουν πάντοτε βοήθεια ὅταν ἀσχολοῦνται μαζί τους.

«Ἡ δεξιὰ ἔχει πολλὲς μορφές. Ὁ ὁρισμὸς τοῦ τί εἶναι ἀκραῖο καὶ τί δὲν εἶναι, εἶναι δύσκολος», λέει, ἀλλὰ ἰσχυρίζεται ὅτι ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζονται, διότι οἱ δεξιοὶ θὰ μποροῦσαν νὰ διαδώσουν τὶς ἀπόψεις τοὺς κατὰ τὴ συνάντησή τους μὲ ἄλλους γονεῖς στην παιδικὴ χαρά.

Η Heike Radvan τοῦ αμφιλεγόμενου Ιδρύματος AmadeuAntonio προειδοποιεί ὅτι «τὰ παιδιὰ τῶν δεξιῶν γονέων δὲν εἶναι κατ’ ἀνάγκην διαφορετικὰ ἀπὸ τὰ ἄλλα παιδιά», ἀλλὰ λέει ὅτι εἶναι συχνὰ «πολὺ ὑπάκουα» καὶ ἴσως νὰ μὴν μιλοῦν πολύ.

Παρὰ τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι αὐτὰ τὰ παιδιὰ δὲν εἶναι εἰλικρινῆ, οἱ «εἰδικοὶ» ἀπὸ τὸ περιοδικὸ προειδοποιοῦν ὅτι μία σκοτεινη πτυχήτης δεξιᾶς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν εἶναι ὅτι ἐνσταλάζει τηναυτοπεποίθηση στους ἀπογόνους τους.

Τὸ κάνουν αὐτό, λέει ἠ Prausner, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι «οἱ ἀπόγονοί τους ἀργότερα θὰ μεταφέρουν μὲ σιγουριὰ τὴν ἰδεολογία τους στὸν κόσμο».

Η Kottig εξηγεί ὅτι οἱ δεξιὲς οἰκογένειες δὲν εἶναι σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς «συνήθεις οἰκογένειες» στὸ ὅτι διδάσκουν τὶς δικές τους ἀξίες. Ἡ σημαντικὴ διαφορὰ μὲ τὶς ἀκραῖες δεξιὲς ὁμάδες, ὡστόσο, εἶναι ὅτι αὐτὲς οἱ ἀξίες εἴναι «ἔντονα προσανατολισμένες στὶς γερμανικὲς συνήθειες καὶ παραδόσεις».

Η Prausner λέει, ὅτι τὰ «δεξιὰ παιδιὰ» γνωρίζουν ὅτι θὰ πρέπει νὰ κρατήσουν τὴν οἰκογενειακή τους ζωὴ κρυφή, ἀλλὰ προσθέτει ὅτι ἕνα ἀποκαλυπτικὸ σημάδι τοῦ δεξιοῦ ἐξτρεμισμοῦ εἶναι ὅτι συνήθως δεν ὑπάρχουν ἀμερικανικὰ λογότυπα στὰ ροῦχα τῶν γονέων τους!

Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχουν ὀπτικὲς ἐνδείξεις ποὺ μπορεῖ νὰ ὑποδεικνύουν ὅτι ἕνα παιδὶ εἶναι ἀπὸ μιὰ δεξιὰ οἰκογένεια, ἐπισημαίνει ὡστόσο, ἡ «ἐρευνήτρια». Η Prausner προειδοποιεί ὅτι, ἐνῶ οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι δὲν θὰ τοὺς ἀναγνωρίσουν,«προσεγμένες πλεξοῦδες καὶ μακριὲς φοῦστες» ἀποτελοῦν ἕνα προειδοποιητικὸ σημάδι ὅτι ἕνα παιδὶ ἔχει δεξιοὺς γονεῖς.

Τὸ ἄρθρο δίνει μετὰ «συμβουλές», μὲ μερικοὺς τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους τὰ κέντρα ἡμερήσιας φροντίδας μποροῦν νὰ προετοιμαστοῦν γιὰ τὴν περίπτωση ποὺ δεξιοὶ γονεῖς πᾶνε νὰ ἐγγράψουν ἐκεῖ τα παιδιά τους. Συμβουλεύει τὴν καθιέρωση μίας πολιτικῆς καὶ μίας δήλωσης ποὺ θὰ καθορίζει τὶς «ἀξίες» τοῦ κέντρου.

Οἱ μητέρες καὶ οἱ πατέρες πρέπει νὰ συμμετέχουν σὲ συμβούλια γονέων καὶ νὰ ἀναλαμβάνουν δράση κατὰ τῶν δεξιῶν γονέων, λέει τὸ περιοδικό. Θὰ πρέπει «νὰ μὴν φοβοῦνται νὰ ἀντιμετωπίσουν τοὺς δεξιοὺς γονεῖς ἄμεσα», ἀναφέρει.

Ο Thomas Feist, βουλευτὴς τοῦ κυβερνῶντος κόμματος τῆς Χριστιανοδημοκρατικῆς Ἕνωσης (CDU), ζήτησε ἀπὸ τὴν κυβέρνηση νὰ σταματήσει τὴ χρηματοδότηση τοῦ ἸδρύματοςΑntonio Αmadeus, ἐπισημαίνοντας ὄτι δεχονται καὶ ἀνταμείβουν ἀπειλὲς βίας καὶ καταγγελίες ἀνθρώπων στὴν ἰστοσελίδα του.

Τὸ «Ἵδρυμα» Antonio Amadeu (Amadeu Antonio Stiftung) ἱδρύθηκε καὶ διευθύνεται ἀπὸ την εβραϊκής καταγωγης ἀριστερὴ «ἀκτιβίστρια», Anetta Kahane. Η Kahane, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ἐτῶν 1974 - 1982, ἐργάστηκε ὡς μυστικὸς πράκτορας γιὰ τὴν Ὑπηρεσία Ἀσφαλείας τῆς Ἀνατολικῆς Γερμανίας, τὴν γνωστή Σταζι.

Η Kahane ἔχει δηλώσει ὅτι εἶναι ζωτικῆς σημασίας γιὰ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση νὰ ἀλλάξει ἡ μεταναστευτικὴ πολιτικὴ τῆς προκειμένου νὰ πάψει ἡ ἤπειρος νὰ εἶναι Λευκή.

Πέρσι σὲ συνέντευξή της στὸ RT, εἶπε: «Θὰ πρέπει νὰ ἀλλάξουμε πραγματικὰ τὴν πολιτικὴ τῆς μετανάστευσης στὸ ἐσωτερικό της Εὐρώπης. Αὐτὸ εἶναι πολὺ σημαντικό, θὰ πρέπει νὰ προσαρμοστεῖ τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα καὶ νὰ προσαρμοστοῦν ὅλες οἱ χῶρες μέλη στὸ ὅτι δὲν εἶναι πιὰ μόνο λευκοὶ ἢ μόνο Σουηδοὶ ἢ μόνο Πορτογάλοι ἢ μόνο Γερμανοί. Εἶναι πολυπολιτισμικὰ μέρη τοῦ κόσμου»